Τελικά η απόφαση οδηγήθηκε σε νέα αναβολή…
Ακολουθεί το κείμενο που είχε κυκλοφορήσει η κατάληψη το Δεκέμβρη του 2006, και το οποίο μπορείτε βρείτε και σε αυτό το λινκ.
Στις 20 Αυγούστου 2006, μπήκαμε στο κτίριο που βρίσκεται στη γωνία Μυλλέρου και Γερμανικού, στην πλατειά Δούρου Δουρότη, θέτοντας το υπό κατάληψη.
Η κατάληψη ειναι επιλογή η οποία πηγάζει από την αποστροφή που νιώθουμε για τις συνθήκες που θέτει ο σύγχρονος πολιτισμός στην καθημερινή ζωή των κατοίκων της μητρόπολης. Τα εξαντλητικά ενοίκια οι συνθήκες εργασίας και η εμπορευματοποίηση της ζωής μας, περιορίζουν σε πολύ στενό πλαίσιο την εξέλιξη κάθε ατόμου. Ταυτόχρονα, η κατάληψη είναι μια δράση οικειοποίησης νεκρών χώρων με τους δικούς μας όρους.
Με την είσοδο μας στο επί 15 χρόνια εγκαταλελειμμένο κτίριο, προτεραιότητα μας ηταν η ανακατασκευή του για να γίνει βιώσιμο, αλλά και να δημιουργήσουμε έναν καινούργιο ανοικτό κοινωνικό χώρο.
Η διαδικασία ανακατασκευής του κτιρίου σταδιακά διαμόρφωσε μια ομάδα ανθρώπων (και ζώων) με διαφορετικές ανησυχίες και στόχους. Προσπαθούμε να ενδυναμώσουμε την επαφή και την επικοινωνία ισότιμα, χωρίς ιεραρχίες, αποβάλλοντας κατάλοιπα όπως η ιδιοκτησία και η κάθε είδους καταπίεση, σεβόμενοι την διαφορετικότητα του καθενός. Με αφετηρία την αλληλεγγύη στην πράξη μετασχηματίζουμε την καθημερινότητα και παράλληλα τον εαυτό μας.
Πρόθεση μας είναι να εκφράσουμε ατομικά και συλλογικά με στόχο να αναπτύξουμε δραστηριότητες τόσο εντός όσο και εκτός σπιτιού, προσβάσιμες σε όλους, όσο και ριζοσπαστικές, ενισχύοντας την ελευθέρια του λόγου και της έκφρασης. Υποστηρίζουμε την άποψη ότι μπορούμε ΟΛΟΙ να κινούμαστε δημιουργικά, αντιεμπορευματικά χωρίς διαμεσολάβηση και ενάντια σε κάθε μορφή χειραγώγησης της ανθρώπινης έκφρασης.
Ένα τέτοιο εγχείρημα δε θα μπορούσε παρά να αποτελεί εστία αντίστασης και να ειναι εχθρικό σε κάθε μορφή εξουσίας συνεπώς και στόχος. Αναγνωρίζοντας λοιπόν τη θέση στην οποία βρισκόμαστε και τις ευθύνες που μας αναλογούν δηλώνουμε ότι θα την υπερασπιστούμε.
Οι καταληψίες του κτιρίου της οδού Μυλλέρου και Γερμανικού.
Σχετικά λίνκ από εκδηλώσεις και λοιπές πληροφορίες.
Απολογισμός μέχρι τώρα:
643 άτομα έχουν συλληφθεί, μέχρι το μεσημέρι της Κυριακής, 4 Μαρτίου.
218 από συτούς εξακολουθούν να κρατούνται και πρόκειται να δικαστούν με βαριές κατηγορίες.
Από τους 56 ανήλικους που συνελήφθησαν, 20 εξακολουθούν να κρατουνται.
Ανάμεσα στους συλληφθέντες βρίσκονται και 140 δεθνείς αλληλέγγυοι. Αναμεσά τους 20 από τη Σουηδία, 20 από τη Νορβηγία, 25 από τη Γερμανία και μερικοί από τις ΗΠΑ.
Η χριστιανοί της σέχτας Faderhuset, θα δώσουν συνέντευξη τύπου αύριο το πρωί κατά την οποία αναμένεται να ξεκαθαρίσουν αν θα κρατήσουν το κτίριο του Ungdomshuset ως έχει, ή θα το κατεδαφίσουν…
…και ενα flash-back:
Διεθνής ανακοίνωση από το Ungdomshuset:
“Παραμένουμε δυνατοί και με το ηθικό ψηλά, παρά τις πιέσεις της τρέχουσας κατάστασης.
Τους τελευταίους μήνες έχει εκφραστεί μια αστείρευτη δύναμη και το επίπεδο δραστηριοποίησης μέσα και γύρω από το σπίτι δεν έχει υπάρξει ποτέ τόσο υψηλό όσο τώρα. Αυτό οφείλεται στη μαζική τοπική και διεθνή υποστήριξη που λάβαμε.
Απευθύνουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλες τις δράσεις που έγιναν από τόσους πολλούς. Εσείς είστε ο λόγος που το Ungdomshuset εξακολουθεί να υπάρχει σαν ενεργός, αυτόνομος, ελεύθερος χώρος.
Ενώ οι διέξοδοι λιγοστεύουν, η εκκένωση φαίνεται πιθανότερη από ποτέ. Γι αυτό καλούμε τους φίλους μας να δράσουν τώρα αλλά και όταν το Ungdomshuset εκκενωθεί. Σας καλούμε να έρθετε στην Κοπεγχάγη ή να δράσετε αλληλέγγυα στη δική σας πόλη. (…)
Κάντε σχέδια. Ετοιμαστείτε. Συνεχίστε την αντίσταση.
UNGDOMSHUSET BLIR! TO UNGDOMSHUSET ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ!”
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΠΡΑΣΙΝΟ ΤΟ ΡΕΜΑ
ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΜΠΕΤΟΝ, ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΨΕΜΑ!
_________________________
…ακολουθούν φωτογραφίες απο την παρέμβαση που πραγματοποιηθηκέ τελικά στο σταθμό του μετρό:
…και στη δεύτερη φωτογραφία φαίνεται η συνεχιση της προσπάθειας μας έξω από το σταθμό.
Κατά τα άλλα ο δήμαρχος προσπάθησε να πείσει πως τα σχεδία εκκατομυρίων ευρώ, συμφωνούν με το προεδρικό διάταγμνα για τη ρεματία, κατί το οποίο δε μπορούμε να δούμε πως μπορεί να συμβαίνει με κριτήρια κοινής λογικής.
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΠΡΑΣΙΝΟ ΤΟ ΡΕΜΑ
ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΜΠΕΤΟΝ, ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΨΕΜΑ!
_________________________
…ακολουθούν φωτογραφίες απο την παρέμβαση που πραγματοποιηθηκέ τελικά στο σταθμό του μετρό:
…και στη δεύτερη φωτογραφία φαίνεται η συνεχιση της προσπάθειας μας έξω από το σταθμό.
Κατά τα άλλα ο δήμαρχος προσπάθησε να πείσει πως τα σχεδία εκκατομυρίων ευρώ, συμφωνούν με το προεδρικό διάταγμνα για τη ρεματία, κατί το οποίο δε μπορούμε να δούμε πως μπορεί να συμβαίνει με κριτήρια κοινής λογικής.
Εδώ και μερικά χρόνια όλα δείχνουν πως ο Δήμος Χαλανδρίου αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτισμική κληρονομιά της περιοχής και τα διατηρητέα. Για την ακρίβεια προσπαθεί με συνέπεια και μεθοδικότητα να τα εξαφανίσει όπου αυτά βρίσκονται!
Σε συνεργασία με κατασκευαστικές εταιρείες και ιδιώτες έχει καταφέρει να προχωρήσει στην κατεδάφιση μέρους του εργοστασίου Δουζένη στην Μαρμαριώτισσα (που ήδη αν και κατόπιν εορτής, κρίθηκε παράνομη), την καταστροφή τμήματος του Αδριάνειου υδραγωγείου για τις ανάγκες ανέγερσης και τροφοδοσίας του super market ΑΒ Βασιλόπουλος στην Εθνικής Αντιστάσεως, τη κατεδάφιση διατηρητέου επί των οδών Ανδρέα Παπανδρέου και Ρωμανού, και συνεχίζει και με την ολοκληρωτική πια εξαφάνιση του εργοστάσιου Δουζένη και την παραχώρηση του σε κατασκευαστικές για την ανοικοδόμηση του.
Ας μείνουμε όμως λίγο παραπάνω στην περίπτωση του εργοστάσιου Δουζένη, μιας και η τύχη του θα κριθεί οριστικά μέσα στις επόμενες μέρες.
Το πρωί του Σαββάτου 30/7/2005 έκπληκτοι οι κάτοικοι του Κάτω Χαλανδρίου είδαν δύο ερπυστριοφόρα χωματουργικά βαρέως τύπου μηχανήματα να εισβάλουν στο κτήμα Δουζένη και για λογαριασμό της εταιρίας Ektasis Development να προχωρούν σε καθαιρέσεις των πίσω τμημάτων του κτηρίου. Εδώ αναφέρουμε ότι:
• με το ΦΕΚ 1157/92 το κτήμα Δουζένη δεσμεύεται για πολιτιστικός χώρος.
• με το ΦΕΚ 498/99 το κτήριο Δουζένη, στο σύνολό του, κρίνεται διατηρητέο.
Παρόλα αυτό ο Δήμος δεν εμποδίστηκε στο παραμικρό, σε συνεργασία με την κατασκευαστική εταιρεία και τον ιδοκτήτη του κτήματος, να “αποχαρακτηρίσουν” το κτήμα και το κτήριο από πολιστικό χώρο και διατηρητέο αντίστοιχα -φυσικά χωρίς τη λήψη σχετικής αποφάσης από αρμόδια αρχή- και να προχωρήσουν στην καταστροφή του 80% του κτηρίου.
Συγκεκριμένα:
• ο εργολάβος εμφανίζεται να κάνει αίτηση κατεδάφισης του κτηρίου στις 21/06 και να έχει πάρει άδεια στις 6/07 από την πολεοδομία Ανατολικής Αττικής.
• ο εργολάβος το πρωί της 30/7, υπερβαίνοντας την άδεια, κατεδάφισε τμήμα της οροφής του κτηρίου που εμφάνιζε ως διατηρητέο στο σχέδιο του. Η δημοτική αρχή αδυνατούσε (με εκπροσώπους παρόντες) να σταματήσει τον εργολάβο.
• παρότι είχε γκρεμιστεί η οροφή διατηρητέου κτηρίου καμία μήνυση δεν έγινε, καμία αυτόφωρη διαδικασία δεν κινήθηκε, μόνο συμφωνία κυρίων για σταμάτημα εργασιών το Σαββατοκύριακο.
• μέλη του δημοτικού συμβουλίου διαβεβαίωναν πολίτες ότι έχουν προχωρήσει σε μηνύσεις τους εργολάβους εκ μέρους του Δήμου. Μηνύσεις που δεν έγιναν ποτέ όπως αποδείχθηκε…
Την Κυριακή το πρωί 31/07/2005 ο εργολάβος συνεχίζει να εργάζεται παρά τη «συμφωνία». Τώρα γκρεμίζει το πίσω μέρος από το γωνιακό διατηρητέο κτήριο. Με τους κατοίκους από τις 10 η ώρα να έχουν ειδοποιήσει την αστυνομία και να βρίσκονται μαζί με δημ. συμβούλους της αντιπολίτευσης στο τμήμα για να καταθέσουν μηνύσεις, οι εκπρόσωποι της δημ. αρχής εμφανίσθηκαν στις 12:30 χωρίς καν να γνωρίζουν τι έχει γίνει. Την ίδια στιγμή τα μηχανήματα της Ektasis σταμάτησαν και οι υπεύθυνοι εξαφανίστηκαν.
Ταυτόχρονα, απορίας άξιο είναι πώς κάποιος υπάλληλος της πολεοδομίας δίνει άδεια για εργασίες κατεδάφισης σε ένα χώρο δεσμευμένο, χωρίς να λαμβάνει στην τεκμηρίωσή του υπόψη κανένα από τα δύο ΦΕΚ, αλλά ταυτόχρονα να νομολογεί πάνω στην έννοια «διατηρητέο» θεωρώντας «πρόκτισμα διατηρητέου προς κατεδάφιση» το 80% του κτηρίου, το οποίο με ΦΕΚ έχει κριθεί διατηρητέο στο σύνολό του και να του δίνει άδεια χωρίς να υποχρεώνει τον εργολάβο να εμφανίσει μέτρα προστασίας, του κατά την άδεια διατηρητέου τμήματος.
Η δίκη που είχε οριστεί για την Τρίτη 5/12 αναβλήθηκε και πάλι, αυτή τη φορά για τις 8/5/2007, ενώ στο δικαστήριο δεν προσήλθε καν ο δήμος, ούτε παρευρέθηκε δικηγόρος του, αποδεικνύοντας έμπρακτα ότι η δημοτικη αρχη αδιαφορεί για την τύχη του συγκεκριμένου χώρου, παρά τις προεκλογικές δεσμεύσεις περί οριστικής απαλλοτρίωσης του ακινήτου.
Το μέγεθος της πολιτικής σημασίας τέτοιων ενεργειών γίνεται εντονότερα αισθητό, αν συνδιαστεί και με τη στάση της αστυνομίας, η οποία κλήθηκε επανειλημένως τότε από πολίτες, και το μόνο που τελικά έκανε ήταν να αδρανήσει παρά τα αυτόφορα αδικήματα που διαπράττονταν. Όλα δείχνουν πως τα συμφέροντα ορισμένων εταιριών είναι αυτά που ανοίγουν το δρόμο για την πλήρη εμπορική εκμετάλλευση και τσιμεντοποιήση χώρων. Συμφέροντα που είναι προφανές πως η πολιτική εξουσία κρίνει σημαντικότερα από το συλλογικό συμφέρον για χώρους πρασσίνου και τη δημιουργία χώρων πολιτιστικής συνεύρεσης. Η προσπάθεια για τη καταστροφή του παρελθόντος και την επιβολή του αστικού πεδίου δεν είναι ούτε αποτέλεσμα αδιαφορίας, ούτε ατυχών συγκυριών. Αντίθετα, αποτελεί μέρος μιας καλά οργανωμένης προσπάθειας.
Απέναντι στη συνεργασία της δημοτικής αρχής και των κατασκευαστικών, μπορούμε να προτάξουμε την εναντίωση μας σε κάθε τέτοια προσπάθεια υπονόμευσης του συλλογικού συμφέροντος, απαιτώντας την προστασία και την άμεση αξιοποίηση των ελεύθερων χώρων, προς την κατεύθυνση της οικειοποιήσης τους και της δημιουργικής ανάδειξης τους από τη κοινωνία.
ΚΑΛΛΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΟΣΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΝΑ ΒΑΛΛΟΥΝ ΦΡΕΝΟ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΞΙΩΣΕΩΝ ΜΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΟΛΗ, ΣΕ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΕΥΡΕΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ:
