Την περασμένη Τρίτη, το απόγευμα προς βράδυ, όσοι πέρασαν από την πλατεία Χαλανδρίου, λίγο πιο διπλά από τις καφετέριες και τα μαγαζιά θα παρατήρησαν μια “ασυνήθιστη κίνηση”. Αρκετός κοσμός στάθηκε για λίγη η περισσότερη ώρα παρακολουθώντας την προβολή του “Μέρες ελληνικής δημοκρατίας” (ανεξάρτητη παραγωγή, 2007 – βρίσκεται στο http://www.black-tracker.gr/ σε 3 μερη). Επίσης μοιράστηκαν και διαβάστηκαν κείμενα, πετάχτηκαν τρικάκια και η ανταποκριση του κόσμου ήταν γενικά θετική.
Στόχος της κρατικής καταστολής είναι τα πολιτικά ενεργά κομμάτια του πληθυσμού και φυσικά αυτοί που πρώτοι εξεγείρονται, να καταστέλλονται. Με την ψήφιση του νόμου για την Παιδεία, την κατάργηση του ασύλου και την εντατικοποίηση των σπουδών, χτυπήθηκαν οι φοιτητές που βγήκαν για μια ακόμη φορά στο δρόμο αλλά και τα κοινωνικά κομμάτια που στάθηκαν αλληλέγγυα στον αγώνα τους. 0 ολοένα αυξανόμενος έλεγχος της καθημερινής ζωής και η θυσία της ελευθερίας στον βωμό της ασφάλειας μας οδηγεί ολοταχώς σε ένα Οργουελικό σκηνικό, σε έναν κόσμο που θα σε εκμεταλλεύονται χωρίς να έχεις δικαίωμα να αντιδράσεις και θα επιβλέπουν τι σκέφτεσαι και τι προτίθεσαι να πράξεις.
Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη αυτοί που αντιστέκονται…
Οι λόγοι που οδήγησαν τους φοιτητές στο δρόμο (των κινητοποιήσεων)
1) Η κατάργηση της απαγόρευσης ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων ουσιαστικά αίρει την κρατική ευθύνη για τη χρηματοδότηση του δημόσιου πανεπιστημίου. Αυτή η τάση είναι φανερή από καιρό, αλλά τώρα επιχειρείται να θεσμοθετηθεί και συνταγματικά με την αναθεώρηση.
Με τον τρόπο αυτό:
α) Η Ελλάδα θα προσχωρήσει στην Ευρωπαϊκή αγορά πτυχίων, δυνάμενη να αναγνωρίσει ως ισότιμα τα κρατικά πτυχία κάθε προέλευσης, είτε από ευρωπαϊκά κρατικά πανεπιστήμια, είτε από εγχώρια ιδιωτικά κέντρα σπουδών, είτε από παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων.
β) Το ντόπιο κεφάλαιο θα μπορεί να επεκτείνει την επιχειρηματικότητα του στο χώρο της παιδείας για ίδιον όφελος παράγοντας καταρτισμένους και εξειδικευμένους εργάτες. Το μοντέλο της ελαστικής απασχόλησης ή αλλιώς υποαπασχόλησης θα οδηγήσει τους σημερινούς σπουδαστές σε μιαν ατέρμονη περιπλάνηση στην πανευρωπαϊκή αγορά εργασίας και στην αυτοχρηματοδοτούμενη συνέχιση των σπουδών τους. Η παιδεία ως δημόσιο αγαθό λησμονιέται και παίρνει τη θέση της η κατάρτιση και η εξειδίκευση σε ασυνάρτητα μάστερ, πτυχία και σεμινάρια.
2) Με το νέο νόμο που ψηφίστηκε με την άγρια καταστολή του φοιτητικού κινήματος επιτυγχάνεται: η βαθειά παρέμβαση του κράτους στη λειτουργία του πανεπιστημίου, η αξιοποίηση του με όρους ανταποδοτικότητας (με τη συμμετοχή του ΣΕΒ), ο περιορισμός των δωρεάν συγγραμμάτων, η εντατικοποίηση των σπουδών και η απαξίωση των δημόσιων πτυχίων. Το νομοσχέδιο έχει ως προαπαιτούμενο την συνταγματική αναθεώρηση, ειδάλλως ελέγχεται ως αντισυνταγματικό, όπως άλλωστε αποφάνθηκε και το ίδιο το επιστημονικό σώμα της Βουλής.
Η Βίαιη καταστολή των φοιτητικών κινητοποιήσεων από το κράτος
Το υπουργείο Παιδείας χρησιμοποίησε κάθε μέσο για να ψηφιστεί αυτό το νομοσχέδιο: την προπαγάνδισή του με στόχο την κοινωνική αποδοχή του, την λασπολογία εναντίον του φοιτητικού κινήματος από τα ΜΜΕ. Για την υπεράσπιση του Υπουργείου Παιδείας επιστρατεύτηκαν και τα γνωστά φασιστοειδή τύπου Ν. Γεωργιάδη που πρωταγωνιστούσαν καθημερινά στα κανάλια παρουσιάζοντας τους τραμπουκισμούς των ΔΑΠιτών ως κάτι θεμιτό, απέναντι στις δήθεν παράνομες καταλήψεις. Οι καταλήψεις κατασυκοφαντήθηκαν ως άντρα ακολασίας και λήψης διάφορων ουσιών. Τέλος όταν όλα αυτά απέτυχαν να αντιστρέψουν την κοινή γνώμη και να κατασκευάσουν την τόσο επιθυμητή για το Υπουργείο κοινωνική συναίνεση αποφασίστηκε η βίαιη καταστολή του φοιτητικού κινήματος με αποκορύφωμα την πορεία της 8ης Μάρτη. Όλοι έχουμε στο μυαλό μας την απάνθρωπη επίθεση των κρανοφόρων των ΜΑΤ που επιτέθηκαν στα μπλοκ των φοιτητών και όσων συμπαραστέκονταν στους αγώνες τους στη διάρκεια της πορείας της 8ης Μαρτίου. Χαρακτηριστική είναι η ανακοίνωση των εργαζομένων στον Ερυθρό Σταυρό για τους τραυματίες της πορείας αυτής.
Τελικός απολογισμός ήταν 61 συλληφθέντες. Σε 52 από αυτούς απαγγέλθηκαν πλημμελήματα και σε 9 κακουργήματα. Ξυλοκοπήθηκαν άγρια από τις δυνάμεις καταστολής ενώ η επαφή με δικηγόρο τους επιτράπηκε μετά από πάρα πολλές ώρες. Ακολούθησαν οι δίκες. Σε μία από αυτές τα ΜΑΤ εμπόδισαν τους συγγενείς των συλληφθέντων να παραστούν ως ακροατήριο στην αίθουσα του δικαστηρίου (αν και ήταν κατάμεστη από ανθρώπους της ασφάλειας) χρησιμοποιώντας εναντίον τους γκλόπ και δακρυγόνα, ακόμα και μέσα στο χώρο της Ευελπίδων. Τελικά, οι 49 κατηγορούμενοι για πλημμελήματα αθωώθηκαν. Για τους υπόλοιπους 12 (και για τον προφυλακισμένο Βασίλη Στέργιου) δεν έχει οριστεί ακόμη, η ημερομηνία της δίκης τους.
Ας σημειωθεί ότι ο Β. Στεργίου, οικοδόμος, βρίσκεται προφυλακισμένος στις φυλακές Κορυδαλλού με μόνο στοιχείο, τη έμπρακτη αλληλεγγύη που έδειξε στον αγώνα των φοιτητών με τη συμμετοχή του στην πορεία καθώς και ότι είναι αναρχικός. Να σημειωθεί ότι δεν είχε συλληφθεί ούτε επ’ αυτοφώρω, ούτε έφερε οποιοδήποτε ενοχοποιητικό στοιχείο. Με λίγα λόγια, στις 8 Μαρτίου αυτό που χτυπήθηκε βίαια όχι μόνο το ίδιο το φοιτητικό κίνημα αλλά και η έμπρακτη αλληλεγγύη που έδειξε ένα κομμάτι της κοινωνίας, σε ένα άλλο.
Αμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων του φοιτητικού κινήματος:
του κοινωνικού αγωνιστή Β. Στέργιου,
του ιδιωτικού υπαλλήλου, του φοιτητή Π.Κ. (με τα πράσινα παπούτσια),
και του Γερμανού σπουδαστή Τίμο Μπέρεντ
πυρήνες ενάντια στην κρατική καταστολή από Β.Ά. περιοχές
