Αντίσταση στην καταστροφή του φυσικού πλούτου. Το περιβάλλον και ο άνθρωπος πάνω από τα οικονομικά συμφέροντα.
Ανοιχτή συζήτηση στην κατάληψη του κτήματος πραπόπουλου, την κυριακή 28/01, στις 4.00 μμ, με θέμα την αναθεώρηση του άρθρου 24 του συντάγματος, που αφορά τον χαρακτηρισμοό των δασικών εκτάσων.
Και τότε σε τι χρησιμεύει η ουτοπία;
Σε κάνει να προχωράς…
Αφίσα για το κάλεσμα.
(για μεγέθυνση, κλικ πάνω στην εικόνα)
…”Φτιάξτε με τη φαντασιά σας ένα καταφύγιο στην ερημιά,πριν χτίσετε ένα σπίτι μες στης πόλης τα τείχη.
Όπως στο σπίτι σας γυρνάτε μόλις σουρουπώνει,έτσι επιστρέφει κι ο μέσα σας περιπλανώμενος, ο απόμακρος κι ο μόνος.
Σώμα μεγαλυτερο είναι το σπίτι σας.
Στον ήλιο αναπτύσεται, κοιμάται στην σιγαλιά της νύχτας κι ονειρεύεται. Το σπίτι σας δεν ονειρεύεται; Στα όνειρα του απ’την πόλη δραπετεύει, αποζητώντας δάση και λόφων κορυφές.
Θα ‘θελα να μπορούσα τα σπίτια σας όλα μες στη χούφτα μου να βάλω και σαν σπορεας σε δάση και βουνοπλαγιές να τα σκορπίσω.
Μακάρι να ‘ταν οι κοιλάδες δρόμοι σας, τα πράσινα τα μονοπάτια οι αλέες σας, μέσα απ’ τα αμπέλια ν’ αποζητούσατε ο ένας τον άλλον. Μακάρι η παρουσία σας να ‘χε την ευωδια της γής στα ρούχα σας.
Μα κάτι τέτοιο αργεί ακόμη.
Μέσα στο φόβο τους οι προγόνοι σας σάς σύναξαν ασφυχτικά κοντά. Τούτος ο φόβος λίγο ακόμη θα κρατήσει. Για κάμποσο καιρό ακόμη τα τείχη της πόλης θα κρατάνε χωριστά τα τζάκια απ’ τα χωράφια σας”…
απόσπασμα απο τον “ΠΡΟΦΗΤΗ” του ΚΗΑLIL GHIBRAN
Τελικαν αφεθηκαν ολοι ελευθεροι γυρω στις 6.
Τετοια περιστατικα δυστυχως ειναι αναμενομενα σε αυτες τις προσπαθειες, και σε καμια περιπτωση δε σημαινουν πως πρεπει να αναστειλουμε τη δραση μας. Αντιθετα χρειαζεται να συσπειρωσουμε τις προσπαθειες μας οσο το δυνατον συντομοτερο με τους κατοικους της περιοχης, ωστε να εχουμε ενα ισχυρο ερεισμα.
Πριν από περίπου ένα μήνα με πρωτοβουλία κατοίκων του Χαλανδρίου και άλλων περιοχών αποφασίσαμε να αξιοποιήσουμε ένα ιστορικό οίκημα (με μεγάλο κήπο και δυνατότητες πλήρους αυτονομίας) εγκαταλελειμμένο, εδώ και περίπου τριάντα χρόνια, με απώτερο σκοπό την ανάπτυξη της ελεύθερης έκφρασης, της αυτοδιαχείρισης, της οικολογίας και της κοινωνικοποίησης της ευρύτερης περιοχής μέσα από ανοιχτές συζητήσεις και συνελεύσεις καθώς και πολύμορφες δραστηριότητες( από καλλιέργεια γης και τεχνες μέχρι ενασχόληση με μορφές εναλλακτικής ενέργειας). Οι κάτοικοι αντάμειψαν τις προσδοκίες μας με το παραπάνω στηρίζοντας από την αρχή την πρωτοβουλία μας. Όλα αυτά μέσα σε μια περίοδο όπου η τοπική εξουσία (οικονομική και πολιτική σε αγαστή συνεργασία) παλεύει να φέρει τους νόμους στα μέτρα της για την εμπορική εκμετάλλευση κάθε ελεύθερου χώρου, με οποιοδήποτε κόστος. Τελευταίο δείγμα αυτής της στάσης ήταν το γκρέμισμα ιστορικού κτιρίου από το δήμο, προστατευόμενο από το νόμο σχετικά με ιστορικά οικήματα, παρά την κινητοποίηση δεκάδων πολιτών.
Γνωρίζοντας αυτή τη κατάσταση και θέλοντας να προλάβουμε τέτοια φαινόμενα, προχωρήσαμε στην πρωτοβουλία αξιοποίησης του οικήματος. Προσέξαμε ώστε να μη δώσουμε καμία αφορμή που θα μπορούσε να οδηγήσει στην καταστολή μιας τέτοιας προσπάθειας. Και πράγματι μέχρι τώρα ενώ τα οχήματα της ασφάλειας τριγυρνούσαν σε καθημερινή βάση και εξακριβώσεις γίνονταν αραιά και που δεν είχε γίνει καμία ουσιαστική παρέμβαση εκ μέρους της αστυνομίας (πως άλλωστε αφού οι κάτοικοι ήταν θετικά προσκείμενοι;).
Γύρω στις 14.00 που χαμε αρχίσει να μαζευόμαστε εμφανίστηκαν δυο μπατσικά και αστυνομικοί απαίτησαν να μας πάνε όλους στο τμήμα ενώ έκαναν διαρκώς ερωτήσεις προσπαθώντας να ψαρέψουν πληροφορίες για την κατάληψη και για άλλους συντρόφους που δε βρίσκονταν εκείνη την ώρα εκεί.
Όταν τους ρωτήσαμε ποιους τους φώναξε απάντησαν πως ήρθαν μετά από ειδοποίηση των ιδιοκτητών, ενώ γνωρίζουμε πως το ιδιοκτησιακό καθεστός του οικήματος είναι υπο αμφισβήτηση. Το οίκημα βάσει δεδομένων του υποθηκοφυλακείου ανήκει στο δήμο αλλά λόγω χρεών των προηγούμενων ιδιοκτητών είναι υποθηκευμένο σε τράπεζα, μέχρι ο δήμος να ξεπληρώσει τα χρέη κάτι το οποίο δεν μπορεί να κάνει άμεσα. Αυτή τη στιγμή εκπρόσωποι κάποιων που εμφανίζονται ως ιδιοκτήτες απειλούν να ασκήσουν μηνύσεις σε όσους έχουν προσαχθεί.(*)
Τώρα πια πιστεύουμε πως είναι καιρός να γνωστοποιηθεί ευρύτερα η κατάληψη του κτιρίου στην οδό Προφήτη Ηλία 49 στο Πολύδροσο και καλούμε όσους αντιτάσσονται στην αποξένωση, την εμπορευματοποίηση, το απρόσωπο αστικό περιβάλλον των γκρίζων πολυκατοικιών και στηρίζουν την έκφραση μέσα από ελευθεριακά πλαίσια, τις συνελεύσεις σε επίπεδο γειτονιάς, την οικολογία και την αυτοδιαχείριση να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια και να συμπαρασταθούν στους συντρόφους που αυτή τη στιγμή βρίσκονται στο Α.Τ. Χαλανδρίου.
ΠΟΤΕ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΙΑ
Ήρθε η ώρα να αποδείξουμε πως στο αυταρχικό καθεστώς της ιδιοκτησίας μπορούμε να αντιτάξουμε τις ανάγκες μας για αυτονομία και την έμπρακτη αλληλεγγύη μας σε όσους διεκδικούν ΖΩΗ μέσα στο νεκρό αστικό περιβάλλον.
Το παραπανω δημοσιευτηκε στο indymedia στις 6 παρα 10.
Λόγω των συνθηκών πίεσης κάτω από τις οποίες γράφτηκε το κείμενο, ορισμένες φράσεις έχουν διορθωθεί.
(*)Εχουμε υπ’ οψην και καποια νεα στοιχεια σχετικα με το ιδιοκτησιακο τα οποια θα δημοσιευτουν κατοπιν επιβεβαιωσης.
Το παρακάτω κείμενο μοιράζεται στους κατοίκους της εύρυτερης περιοχής και σε περαστικούς από όταν άρχισε η κατάληψη.
Ποτέ τα σπίτια των ανθρώπων δεν ήταν τόσο κοντά και οι άνθρωποι τόσο μακριά
Ας πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας
Το κείμενο αυτό έχει ως σκοπό να ενημερώσει τους κατοίκους της γειτονιάς, για την συλλογική κινητοποίηση μέσω ανοικτών σε όλους συνελεύσεων ενός κομματιού της ευρύτερης περιοχής που ενδιαφέρεται για την οικειοποίηση-αξιοποίηση του εγκαταλελειμμένου οικήματος στον πεζόδρομο της οδού Προφήτου Ηλία 49 στο Πολύδροσο Χαλανδρίου.
Οι πόλεις έχουν, σήμερα καταστεί περισσότερο από ποτέ αφιλόξενες για τους κατοίκους τους. Δε θέλουμε άλλα εμπορικά κέντρα , πολυκαταστήματα ή άλλους επιβλητικούς όγκους από τσιμέντο και γυαλί. Οι ελεύθεροι χώροι και τα ελάχιστα πάρκα που έχουν απομείνει πλέον στα αστικά κέντρα, όπως πχ το κτήμα Συγγρού (Λ. Κηφισίας), το Πεδίον του Άρεως, το Ελληνικό ή ακόμα και το Ζάππειο απειλούνται από μαρασμό λόγω οικονομικών συμφερόντων και σκοπιμοτήτων. Η αποξένωση μεταξύ των κατοικούν της πόλης απορρέει από ηθικές και κοινωνικές αξίες που προωθεί ο σύγχρονος τρόπος ζωής και η αστική υποκουλτούρα. Η αποχαύνωση μπροστά στο «κουτί», η κατανάλωση ευτελών προτύπων και η εμπορευματοποίηση σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας μας συντελούνε στην παθητικοποίηση, στην αδράνεια και στην απάθεια του κοινωνικού συνόλου.
Όλα τα παραπάνω μας βρίσκουν εκ διαμέτρου αντίθετους και σε απάντηση προτείνουμε την πρακτική των οικειοποιήσεων των ελεύθερων χώρων. Πήραμε την απόφαση να αξιοποιήσουμε και να αναδείξουμε τις δυνατότητες του οικήματος και να το μετατρέψουμε σε έναν ελεύθερο ζωντανό χώρο ποικίλων μορφών έκφρασης.
Προκρίνουμε έναν χώρο που θα λειτουργεί αντιεμπορευματικά και αντιιεραρχικά, θα είναι πλήρως αυτόνομος-αυτοδιαχειριζόμενος χωρίς καμία κομματική στήριξη ή στήριξη κάποιου άλλου θεσμικού φορέα και η διαχείριση θα γίνεται αποκλειστικά από προκαθορισμένες ανοιχτές συνελεύσεις με τη συμμετοχή όποιου ενδιαφέρεται. Τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά που έχουν τεθεί ως ελάχιστη βάση από τη συνέλευση για να μπορέσει να λειτουργεί ο χώρος, είναι ξεκάθαρα και δεν επιδέχονται αλλαγές, τροποποιήσεις ή αμφισβήτηση.
Επιζητούμε τη μετατροπή του σε ένα δημιουργικό μέρος συναντήσεων πολύμορφης δραστηριοποίησης όπως ζωγραφική, θέατρο, μουσική, επαφή με τη φύση (πχ ενασχόληση με τον κήπο), σύνταξη πολιτικών κειμένων και αντιπληροφόρησης πάνω σε κοινωνικά προβλήματα.
Ζητάμε τη συμπαράσταση και τη δημιουργική συμμετοχή ατόμων από την ευρύτερη περιοχή με την ελπίδα ότι το εγχείρημα θα συσπειρώσει τους κατοίκους και θα ενισχύσει τους δεσμούς σε επίπεδο γειτονιάς. Για επικοινωνία και περαιτέρω πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας.
Συνέλευση Ρέματος για την Αξιοποίηση Ελεύθερων Χώρων
