ΑΥΤΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΥΝΑΥΛΙΑΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ Pull The Plug

ΑΥΤΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ

Το φθινόπωρο του ’22, δημιουργήσαμε τη συναυλιακή ομάδα Pull the Plug. Μετά από τις πρώτες συναυλίες μας καταφέρνουμε να οργανώσουμε και να διατυπώσουμε τις πρώτες μας σκέψεις όσον αφορά την λειτουργία και τις θέσεις μας. Είμαστε μια συναυλιακή ομάδα που οργανώνεται οριζόντια και κινείται με βασικό γνώμονα τον αντι-καπιταλισμό υπό την μορφή της αντι-εμπορευματικότητας, της αυτο-οργάνωσης και της αντι-εξουσίας ως διαδικασία. Κατά προέκταση μας συνδέουν ο αντι-φασισμός και ο αντι-σεξισμός. Το Pull the Plug είναι κομμάτι τη κατάληψης του κτήματος Πραποπούλου λαμβάνοντας κι αυτό μέρος στην αυτο-διαχείριση του χώρου μαζί με τις υπόλοιπες συλλογικότητες και ομάδες που συ-στεγάζονται στη κατάληψη.

Οι αυτο-οργανωμένες συναυλίες λειτουργούν για εμάς σαν ανάσα μέσα στην φρενώδη καθημερινότητα. Είναι ένας κοινός τόπος διασκέδασης, κοινωνικοποίησης και πολιτικής ζύμωσης. Τις βλέπουμε σαν ζωτικό εργαλείο για την διάδοση και διαιώνιση της πολιτικής μουσικής σκηνής, μακριά από ροκ σταρ, χορηγούς και μπράβους. Σε μια συγκυρία που οι χώροι μας μειώνονται αλλά η επιθυμία για αδιαμεσολάβητη έκφραση μεγαλώνει προσπαθούμε να στεγάσουμε τα όνειρά μας μέσα σε μια κατάληψη και να στήνουμε συναυλίες. Γι’ αυτό και θέλουμε να είμαστε ενεργό κομμάτι στην οργάνωση και στήριξή τους, χρησιμοποιώντας και εξελίσσοντας όλα τα εργαλεία που ιστορικά έχουν παράξει οι αυτο-οργανωμένες ομάδες.

ΑΝΤΙΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Από την στιγμή που έχουμε θέσει ως άμεσο στόχο την διοργάνωση συναυλιών, η ανάμειξή μας με τον κύκλο του εμπορεύματος και της αγοράς είναι αναπόφευκτη. Το δικό μας πρόταγμα είναι η εναντίωση στις σχέσεις που έχουν επικρατήσει και δομούν την εμπορευματική κοινωνία. Είμαστε μέρος μιας κατάληψης κάνοντας χρήση και φροντίζοντάς την χωρίς αυτό να γίνεται με όρους ιδιοκτησίας. Η κατάληψη δεν είναι για μας άλλος ένας συναυλιακός χώρος, αλλά ένας πολιτικός και κοινωνικός χώρος, μέρος του πολύμορφου καταληψιακού κινήματος. Πλαισιώνει έναν κοινωνικό τόπο και έναν κοινωνικό χρόνο που δημιουργεί συνθήκες πολιτικής συνάντησης, ζύμωσης και οικοδόμησης αμοιβαίων κοινωνικών σχέσεων πέραν των κυρίαρχων.

Κατά τη διάρκεια των συναυλιών μας λειτουργεί και μπαρ. Για να καταργήσουμε τον οικονομικό αποκλεισμό και να θέσουμε ανάχωμα στις απρόσωπες σχέσεις κατανάλωσης και αντιτίμου χρησιμοποιούμε το εργαλείο της ελεύθερης συνεισφοράς. Τα χρήματα που μαζεύονται από τις συναυλίες μας επιδιώκουμε να «κοινωνικοποιούνται», δηλαδή να επιστρέφονται πίσω στον ευρύτερο ανταγωνιστικό χώρο και την μουσική σκηνή του. Αυτό γίνεται υπό τη μορφή οικονομικής ενίσχυσης για πολιτικά και δικαστικά έξοδα που προκύπτουν ανά περιόδους, στη κάλυψη μεταφορικών εξόδων των μπαντών, στον εξοπλισμό της ομάδας, της κατάληψης κ.α. Όσον αφορά τις οικονομικές ενισχύσεις δεν θέλουμε να έχουμε, λόγω της θέσης μας, τον αποκλειστικό ρόλο του διαχειριστή αυτού του χρήματος. Μας ενδιαφέρει πάνω απ’ όλα να δημιουργήσουμε συντροφικές σχέσεις. Γι’ αυτόν τον λόγο, η επιστροφή αυτού του χρήματος στις ανάγκες του ανταγωνιστικού και αυτό-οργανωμένου χώρου επιθυμούμε να γίνεται συν-διαμορφώνοντας.

Για το μπαρ προμηθευόμαστε τα απαραίτητα από το κύκλο της αγοράς. Φαντασιωνόμαστε την οικεία κοινότητα να παράγει τα δικά της ποτά ή τον δικό της ηχητικό εξοπλισμό, παρ’ όλα αυτά ο στόχος αυτός φαίνεται να μην τίθεται ως ρεαλιστικός στο πλαίσιο της καθημερινότητας, τουλάχιστον ακόμη. Ο ανταγωνισμός που επιβάλλει η καπιταλιστική αγορά δεν διευκολύνει την ανάδειξη μιας αγοράς με όρους αυτο-οργάνωσης.

Στο παρελθόν, το εγχείρημα έχουν στηρίξει κυρίως μπάντες της αυτο-οργανωμένης σκηνής. Θέλουμε όμως να δώσουμε πάτημα και σε μπάντες που δεν διατηρούν αποκλειστική σχέση με αυτή. Επιδιώκουμε να γνωριστούμε με τις μπάντες, να χτίσουμε και να ανταλλάξουμε εμπειρίες. Ενάντια στις πελατειακές και υπηρεσιακές σχέσεις θέτουμε ως πρόταγμα τις σχέσεις κατανόησης, συνδιαμόρφωσης και συνεργασίας ώστε να διοργανωθεί, να στηθεί και να περιφρουρηθεί από κοινού η συναυλία. Η αυτο-οργανωμένη σκηνή αποτελεί για μας μια διεκδίκηση χώρου και χρόνου στον αντίποδα της μουσικής βιομηχανίας. Αποτελεί πεδίο συνάντησης που χτίζει τη δική της ιστορία. Θέλουμε με τις μπάντες και τις ομάδες να συν-διαμορφώσουμε και να διαδώσουμε τις ιδέες της αυτο-οργάνωσης.

Δεν έχουμε βρει κάποια λύση, από την άλλη, δε πιστεύουμε πως για να σχηματιστούν αυτό-οργανωμένες συναυλιακές ομάδες θα πρέπει πρώτα αυτή να βρεθεί. Αυτό που μοιάζει σαν «λύση» είναι για μας περισσότερο μια διαδικασία, παρά ένα αποτέλεσμα. Είναι ένα μέσον που είναι παράλληλα και σκοπός. Μια διαδικασία τόσο πάλης με τις εσωτερικές μας αντιφάσεις, όσο και μια πάλη με τον κόσμο της κυριαρχίας και του εμπορεύματος συνολικότερα. Εμμένουμε στο ότι το ψάχνουμε και αρνούμαστε την ύπαρξη μιας καθαρής και ατόφιας κίνησης ή ταυτότητας. Αναγνωρίζουμε ότι βρισκόμαστε μεταξύ πολλών και ποικιλόμορφων αντιφάσεων όχι μόνο στο κύκλο του εμπορεύματος και των κρατικών σχέσεων, αλλά και σε κάθε άλλη πτυχή της πραγματικότητας που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε.

ΑΥΤΟ-ΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΝΤΙ-ΕΞΟΥΣΙΑ

Μέσα στο αντιφατικό αυτό τοπίο της καθημερινότητας, με την εναντίωσή μας στο κράτος και τις καπιταλιστικές παροχές του, δεν επιθυμούμε την αναπαραγωγή μιας καθαρής ταυτότητας. Διεκδικούμε έναν χώρο έκφρασης εντός του ανταγωνιστικού κινήματος, όπου οι ανάγκες και οι επιθυμίες μας βρίσκουν το έδαφος για να ανθίσουν μέσα από, αλλά και ξεπερνώντας την αντιφατικότητά τους.

Οι αυτο-οργανωμένες δομές αποδεικνύουν στη πράξη πως το κράτος εκπληρώνει όχι απλώς μερικώς, αλλά κακά, στραβά και ανάποδα τις ανάγκες μας και πως η ζωή πέρα από τη κυρίαρχη κοινωνική οργάνωση είναι εφικτή. Η αυτο-οργάνωση ενσαρκώνει για μας μια βίαιη σύγκρουση. Την σύγκρουση των επιθυμιών και των αναγκών μας με αυτές που επιβάλλει η καπιταλιστική πραγματικότητα. Και μιλάμε για επιβολή καθώς η οποιαδήποτε απόπειρα αντίστασης στη λογική του ατομισμού και του εμπορεύματος που καλλιεργεί ο νεοφιλελευθερισμός καταδικάζεται ως ρομαντική, πλανερή, αποτυχημένη και καταστέλλεται βίαια. Ο μηδενισμός κάθε ελπίδας πέραν του καπιταλιστικού μονοδρόμου είναι για μας τρομοκρατία. Η σύγκρουση που επιδιώκουμε θέλει να προκαλέσει ρωγμές στον πολιτισμό του εμπορεύματος και στις απαντήσεις που προωθεί για την επιτέλεση της ζωής μας. Μέσα από την αυτο-οργάνωση ερευνούμε, αναθεωρούμε, καταργούμε και εφευρίσκουμε νέες ανάγκες και επιθυμίες. Αυτό συμβαίνει τόσο στο επίπεδο των βασικών υλικών αγαθών όσο και στο επίπεδο των κοινωνικών. Η αυτο-οργάνωση παράγει λοιπόν αυτο-οργανωμένα υλικά αγαθά, γεγονότα, αλλά και κοινωνικές σχέσεις. Κόντρα στις ανάγκες που μας πλασάρονται έτοιμες, μασημένες και με ετικέτα, η αυτο-οργάνωση προσπαθεί να βρει τα πατήματα για μια νέα κοινωνία ξεκινώντας από τα πιο ρεαλιστικά σχέδια.

Οι αυτο-οργανωμένες δομές αποτελούν κατά τη γνώμη μας μία άμεση έκφραση της αντί-εξουσιαστικής διαδικασίας. Μέσα από αυτές τις δομές επιδιώκουμε την εξάλειψη των ανταγωνιστικών σχέσεων μεταξύ μας. Συνελευσιάζουμε οριζόντια προσπαθώντας να γεφυρώσουμε τα γνωστικά και εμπειρικά χάσματα που αναπόφευκτα υπάρχουν μεταξύ μας καλλιεργώντας τη λογική της ανάθεσης και οδηγώντας σε έναν πάγιο και χωρίς δυναμικότητα καταμερισμό της εργασίας. Σε αυτή την κατεύθυνση προσπαθούμε να κάνουμε γνωστά αυτά τα χάσματα και να αναγνωρίσουμε τις υπό-ομάδες συγγένειας με σκοπό να εκμηδενίσουμε την ιεραρχική δομή που τα παραπάνω μπορεί να εμφανίσουν στο εσωτερικό μας. Στις διαδικασίες μας γνωριζόμαστε, κουβεντιάζουμε, δημιουργούμε δεσμούς, γελάμε, θυμώνουμε, νευριάζουμε, γουστάρουμε, ή δεν γουστάρουμε. Το σημαντικότερο όμως, είναι ότι στο περιβάλλον αυτό καταφέρνουμε να ορίσουμε συλλογικά τους όρους με τους οποίους κάνουμε τα παραπάνω και τελικά οργανώνουμε τις συναυλίες μας προσπαθώντας να συγχρονίσουμε τις γνωστικές και εμπειρικές διαφορές μας.

ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΑ

Ο τόπος έκφρασής μας βρίσκεται στις καταλήψεις και στους εν δυνάμει ελεύθερους χώρους που μπορούν να δώσουν πάτημα για έκφραση, δημιουργία και αλληλεγγύη. Στόχος μας είναι η δημιουργία και στη συνέχεια η συντήρηση μιας καταληψιακής δομής που να ενισχύει πολιτικά, πολιτισμικά και οικονομικά τους σκοπούς της κοινότητας του ανταγωνιστικού κινήματος ανάλογα τη συγκυρία και τις ανάγκες της. Βασικό μας μέλημα για τον πρώτο κύκλο συναυλιών μας ήταν να αποκτήσουμε τον βασικό ηχητικό εξοπλισμό για τις συναυλίες μας και γενικότερα για κινηματική χρήση. Αυτό το πετύχαμε εξ΄ ολοκλήρου. Παράλληλα συνεισφέρουμε στην κάλυψη δικαστικών, πολιτικών εξόδων και εξόδων διαβίωσης.

Η Κυριακή απόγεμα επιλέγεται για να αποφεύγουμε τη βραδινή λειτουργία

Κυριακή μια φορά τον μήνα…7 ΝΤΑΝ

0€/kWh !!!

αποδιοργανωμένη συναυλιακή ομάδα

pull the plug

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ, ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ

PULL THE PLUG, SHUT IT DOWN

 

αυτοπαρουσιαστικό_pull_the_plug.pdf

Σκέψεις και αρνήσεις σε καιρούς “πανδημίας”

“Κινούμενη από τα κάτω, η γενικευμένη πειθαρχία μετατράπηκε σε μαζική «απελευθέρωση». Η ανάγκη για συλλογικοποίηση αναδύθηκε και η ατομική ευθύνη παραμερίστηκε. Οι καταλήψεις, τα αυτό-οργανωμένα εγχειρήματα, τα πολιτικά στέκια αλλά συνάμα και ο δημόσιος χώρος εν γένει (πλατείες, πάρκα), παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες, δεν έπαψαν να αποτελούν σημεία συνάντησης και αλληλεπίδρασης. Αυτά τα υποκείμενα που
έσπασαν εμπράκτως την τρομολαγνία, που βρήκαν τρόπους να επικοινωνούν και να δραστηριοποιούνται εν μέσω καραντίνας, που αντάλλαξαν μαζί μας πολιτικά σκεπτικά πάνω στη συνθήκη covid-19, είναι τα υποκείμενα που εμείς αναγνωρίζουμε ως το«υγιές αντί-σώμα» απέναντι σε μια εχθρική συνθήκη”

Η παρούσα μπροσούρα δεν καλείται να δώσει την απόλυτη αλήθεια που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση, αλλά να παρουσιάσει τη δικιά μας ανάλυση για το πώς βιώσαμε συλλογικά το προήγουμενο διάστημα.

 

σκέψεις και αρνήσεις σε καιρούς “πανδημίας”