Κατηγορία: Uncategorized

Μουσικοθεατρικές παραστάσεις :
«Ταξίδι στην ιστορία των ιών της υπακοής»

Κατάληψη Κτήματος Πραποπούλου
Κυριακή 11 Μάη ’08, 6μμ
Πεζόδρομος Προφήτη Ηλία 40, Χαλάνδρι
απέναντι από το Θέατρο Ρεματιάς

(Λεωφορεία, στάση «Γιασεμιών»: 402 από σταθμό μετρό Κατεχάκη & 412 από σταθμό μετρό Χαλανδρίου)

Κατάληψη Villa Amalias
Σάββατο 17 & Κυριακή 18 Μάη ΄08, 9:30μμ
Χέυδεν & Αχαρνών 80

Για την οικονομική ενίσχυση της Κατάληψης Πραποπούλου που στις 25 Μάρτη έγινε στόχος εμπρηστικής επίθεσης παρακρατικών και σήμερα απειλείται με καταστολή

Θεατρικός Κύκλος Ανάπλους
www.geocities.com/anaplous_theatro/gr/main.htm

“Πλανήτης ώρα μηδέν”

Ο εμπρησμός αυτός έρχεται να προστεθεί σε μια μακρά λίστα παρόμοιων επιθέσεων το τελευταίο διάστημα σε αυτοοργανωμένους χώρους, στέκια, καταλήψεις και πρωτοβουλίες κατοίκων και εντάσσεται στο πλαίσιο τρομοκράτησης και καταστολής οποιασδήποτε διαφορετικής φωνής και δράσης. Ενδεικτικά τους τελευταίους μήνες έχουν δεχθεί επίθεση η κατάληψη Λέλας Καραγίαννη, το στέκι Θερσίτης, η λέσχη Υπογείως στην Καλλιδρομίου, η ΠΡΩτοβουλιά Κατοίκων στα Νοτια, ο εξωραϊστικός σύλλογος “Ιλισσός”, το κίνημα στην πόλη του Ζωγράφου, συνδικαλιστικοί χώροι κ.α.

Η αλληλεγγύη ενοχλεί. Σε μια εποχή ατομικισμού και ωχαδερφισμού, είναι προβληματικό να συναντάς ανθρώπους που ενωμένα και παρά τις διαφωνίες τους συντροφικά παίρνουν αποφάσεις που απομακρύνονται απ’ τη λογική του λαϊφστάιλ και της αποχαύνωσης.

Ο αντιεμπορευματικός χαρακτήρας ενοχλεί. Σήμερα που τα πάντα πουλιούνται κι αγοράζονται και κάθε ανάγκη για επικοινωνία, συνεύρεση και δημιουργία γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης με σκοπό το κέρδος, ο χαρακτήρας αυτός αποτελεί λογική εχθρική σ’ όσους προσβλέπουν σε αυτό.

Υπάρχουν κι εκείνοι που δεν αντέχουν έννοιες όπως αυτοοργάνωση, αλληλεγγύη, αντιιεραρχία, αντιεμπορευματική λειτουργία, οριζόντια οργάνωση. Όλοι εκείνοι που τους παράχωσαν στο κεφάλι «εθνοσωτήριους» μύθους και ψεύδη, και οποιονδήποτε τολμά να αρθρώσει έναν άλλο λόγο, τον κατατάσσουν στα μιάσματα και του συμπεριφέρονται με το δόγμα «Ελλάς ή τέφρα». Άλλωστε, συχνά, όπως και πρόσφατα, μέσω του τύπου και ηλεκτρονικών μέσων, καταδεικνύεται η άριστη συνεργασία Ασφάλειας και Νεοναζιστικών συμμοριών. Συμπορεύονται στους δρόμους για να χτυπήσουν τις πορείες και συνεργάζονται άψογα όταν πρόκειται για «κοινούς εχθρούς». Μαχαιρώνουν μετανάστες και αγωνιζόμενους ανθρώπους και συμπληρώνουν την δουλειά της αστυνομίας. Συγκοινωνούντα δοχεία που η εγγύτητα τους δεν επιτρέπει ακριβώς να διακρίνεις πού αρχίζει το παρακράτος και που αρχίζει το κράτος και η Ασφάλεια.

Το σίγουρο είναι ότι δεν κάψανε τίποτα που δε φτιάχνεται. Δεν κάηκε ούτε ένα απ’ τα σημαντικά που μας αναγκάζουν να συνεχίσουμε. Οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων που δραστηριοποιούνται στην κατάληψη και η αποφασιστικότητά τους να ξαναρχίσουν απ’ το μηδέν και να την κάνουν ακόμα καλύτερη. Η διάθεση στήριξης απ’ τους περιοίκους, από άλλα στέκια που έχουν δεχτεί επιθέσεις, από πάρα πολλούς ανθρώπους που κινούνται στον ευρύτερο ριζοσπαστικό – κινηματικό χώρο και έσπευσαν να βοηθήσουν όπως μπορούν. Όλα αυτά έμειναν ανέπαφα και απαγορεύουν κάθε σκέψη για υποχώρηση. Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε εδώ. Ενάντια σε κάθε φασιστική λογική, ενάντια σε κάθε «αναπτυξιακή» τσιμεντοποίηση, ενάντια σε κάθε αυτολογοκριμένο ή και αγορασμένο δημοσιοκάφρο που παρουσιάζει τάχα τη σημερινή ζοφερή πραγματικότητα σαν τη μόνη δυνατή, ενάντια σε κάθε κρατική και παρακρατική επίθεση. Περνάμε στην αντεπίθεση. Για την πραγματική ελευθερία, για την κοινωνική απελευθέρωση, για τη ζωή μας.