Η τέχνη της αντίστασης- η αντίσταση της τέχνης, ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΗ στις 5μμ

Η ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ – THE COMING INSURRECTION
Το Μανιφέστο της Αόρατης Επιτροπής για τη Δεκαετία του Μηδέν. Πώς θα αντιδράσουμε; Πώς θα δράσουμε; 8 οδηγίες για να βρούμε ο ένας τον άλλον. 8 οδηγίες για να συνδεθούμε με ό,τι αισθανόμαστε αληθινό. (Ανάγνωση Βάσω Δήμου).

ΕΚΘΕΣΗ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΗΜΑΤΩΝ για την ενίσχυση των πολιτικών κρατουμένων στα λευκά κελιά της Τουρκίας
(Με επιμέλεια του πολιτικού πρόσφυγα Κουρτ Τζάφερ).

ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ «Vehicles» του Steve Harvey «…μοιρολόι για τη Χριστιανική Δύση και τον τρόπο που αυτή εκμεταλλεύτηκε και εξάντλησε του παγκόσμιους πόρους,..»

ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΜΑΗ στις 5μμ
στην κατάληψη κτήματος πραποπούλου

Παρέμβαση για το Ρέμα στο δημοτικό συμβούλιο


ΔΗΜΑΡΧΟΙ, ΕΡΓΟΛΑΒΟΙ και λοιποί…

Από το καλοκαίρι του 2009 στη Ρεματιά Χαλανδρίου μεταξύ των οδών Προφήτου Ηλία- Ηρώδου Αττικού και Ήβης, μαθητές-ποδηλάτες από την ευρύτερη περιοχή του Χαλανδρίου μαζί με άτομα που δραστηριοποιούνται στην κατάληψη κτήματος Πραποπούλου, που βρίσκεται ακριβώς επάνω από την περιοχή του ρέματος, κατασκευάσαμε αυτοοργανωμένα κάποιες ράμπες για ποδήλατα. Τα άλματα και οι ράμπες ήταν κατασκευασμένα κυρίως από υλικά που βρήκαμε κοντά στο σημείο εκείνο, δηλαδή από χώμα, πέτρες και κάποια ξερά ξύλα. Η προσπάθεια αυτή έγινε από τους νεολαίους στο συγκεκριμένο σημείο γιατί χωροταξικά βρίσκεται κοντά στα σπίτια μας και επειδή υπήρχαν τα παραπάνω υλικά σε αφθονία.



Στα τέλη Ιανουαρίου με έκπληξη μας διαπιστώσαμε ότι τα αυτοοργανωμένα άλματα-ράμπες που είχαμε φτιάξει με κόπο, αφιερώνοντας πολύτιμο ελεύθερο χρόνο από τον λίγο που μας έμενε ανάμεσα σε διαβάσματα, φροντιστήρια και δουλειά, τα άλματα είχαν διαλυθεί βίαια. Όπως διαπιστώσαμε κάποιο μεγάλο εκσκαπτικό μηχάνημα είχε εισβάλει στον χώρο της ρεματιάς και στη διαδρομή του είχε επίσης συνθλίψει δέντρα που βρέθηκαν στο δρόμο του. Επίσης μετέτρεψε σε μη προσπελάσιμο το μονοπάτι των περιπατητών του ρέματος, από τα εξογκώματα και τις λακούβες που δημιούργησε, στις οποίες πλέον μαζεύονται νερά όταν βρέχει και μόνιμα υπάρχουν λάσπες.

Σε επικοινωνία που είχαν οι μαθητές ποδηλάτες με τον δήμαρχο, αυτός ισχυρίστηκε ότι τα άλματα-ράμπες ενοχλούσαν τους περιπατητές και τους εμπόδιζαν στο να διασχίσουν το σημείο και γι’αυτό αναγκάστηκε να τα γκρεμίσει! Δεν είμαστε καθόλου σίγουροι ότι είναι έτσι τα πράγματα. Σε συνομιλίες που είχαμε με περιπατητές μας έλεγαν πάντα ότι χαιρόντουσαν που κάποιοι νέοι άνθρωποι αξιοποιούσαν το ρέμα με αυτόν τον τρόπο και δεν έχαναν τον καιρό τους στις καφετέριες και στα ιντερνετ-άδικα. Πέρα απ’αυτό ο δήμαρχος ισχυρίστηκε ότι θα φτιάξει ράμπες σε κάποιο σημείο στα σύνορα με τα Βριλήσσια, κοντά στην Αττική οδό. Πιστεύουμε ότι αυτά στην καλύτερη περίπτωση είναι μόνο λόγια και υποσχέσεις ώστε να σταματήσουν οι διαμαρτυρίες. Εάν πάλι δεν είναι αερολογίες τότε ο δήμαρχος έχει κάποιον απώτερο σκοπό που εύλογα πιστεύουμε πως είναι η ανάθεση κάποιου τέτοιου έργου σε εργολάβο για άλλα συμφέροντα.. Και εν πάσει περιπτώσει εμείς δε ζητήσαμε κάτι τέτοιο. Ξέρουμε τις ανάγκες μας και τι ακριβώς θέλουμε, δε θα αφήσουμε τη διασκέδαση μας και την ευχάριστη αξιοποίηση του χρόνου μας κοντά στη φύση, στα χέρια οποιουδήποτε δημάρχου και εργολάβου.

Εμείς για εμάς θα ξαναφτιάξουμε τις ράμπες στο ρέμα όπως και πρίν, καθαρίζοντας το κι από το χάλι που άφησε πίσω της η μπουλντόζα του Δήμου. Θα το κάνουμε όπως και την πρώτη φορά αυτοοργανωμένα, χωρίς χρήματα, χωρίς να έχουμε κάποιον εργολάβο ή χορηγό να μας λέει τι θα πρέπει να κάνουμε και πως. Δε θα τους κάνουμε τη χάρη να ερημώσει η ρεματιά ώστε να γεμίζουν οι καφετέριες για να παίρνει ο δήμαρχος φόρο για τα τραπεζοκαθίσματα στην πλατεία Χαλανδρίου. Τέλος, αν ο δήμαρχος ενδιαφερόταν πραγματικά, θα άφηνε τους νεολαίους να χρησιμοποιούν ελεύθερα τον δημόσιο φυσικό χώρο του ρέματος, αλλά προφανώς χρειάζεται και κάποιο άλλοθι για την τοποθέτηση καμερών παρακολούθησης της ρεματιάς και για άλλες μελλοντικές business εις βάρος της φύσης και της κοινωνίας του Χαλανδρίου.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ’ΤΟ ΡΕΜΑ

Πρωτοβουλία ατόμων της κατάληψης Πραποπούλου –

Μαθητές – Ποδηλάτες

συνένοχο στο φόνο …

συνένοχο στο φόνο …

Φεβρουάριος 2010. Η κρίση στα φόρτε της. ‘Η τουλάχιστον η προβολή της. Το σύστημα κινδυνεύει να βουλιάξει. Οι έλληνες παρακολουθούν παθητικά απ’την TV τις υπεράνθρωπες προσπάθειες της εξουσίας να σώσει το μέλλον του τόπου. Οι ευρωπαίοι εταίροι φαίνονται σκληροί. Πρέπει να επιστρατευτεί κάθε μέσο (διπλωματία, παρακάλια, γλείψιμο …) για να στηρίξουν την οικονομία μας. Δε θα ανεχτούν πολλά πολλά.. Αρχαία αγάλματα και μνήμες τις κατοχής γίνονται όπλα στη μάχη της εξωτερικής πολιτικής. Ο πατριωτισμός ορθώνεται για να αποκρούσει τυχόν πλήγματα στο κύρος του έθνους. Τα φασιστικά τσιράκια του κράτους παίρνουν θάρρος και κατατρέχουν μετανάστες. Οι άνωθεν εντολές είναι σαφείς και απαιτούν αμίληκτα μέτρα (επιπλέον φόρους, περικοπές, απολύσεις, ανεργία, φτώχεια) για να μείνει όρθιο το υπάρχον σύστημα. Αυτό το κακό ομοίωμα του καπιταλισμού που εδώ και χρόνια λεηλατεί τις ζωές μας έχοντας στο τιμόνι κράτος και κεφάλαιο. Που σταθερά συντηρεί και αμβλύνει τις κοινωνικές αντιθέσεις μεταξύ καταπιεστών και καταπιεζόμενων, αφεντικών και προλετάριων. Οι άρχοντες μας ζητάνε να παραχωρήσουμε εθελοντικά, από φιλότιμο, τους μισθούς μας ,που ούτως ή άλλως μας κλέβουνε. Για να επιτευχθεί αυτό λοιπόν, το οποίο βαφτίζουν ‘Πρόγραμμα Σταθερότητας’, το σημαντικότερο για τους ‘από πάνω’ είναι το κλίμα εθνικής ενότητας που πρέπει να εκβιαστεί, η κοινωνική συναίνεση, η πίστη στο κοινό συμφέρον και η αίσθηση συλλογικής ευθύνης, βάσει της οποίας όλοι σ ’αυτήν τη δύσκολη περίοδο πρέπει να βοηθήσουν. Πως όλοι και όλες φέρουν την ίδια ευθύνη και πρέπει να συμβάλλουν αυτοκαταστροφικά στη διαιώνιση της εκμετάλλευσής τους.

Η δική μας αίσθηση είναι ότι ψάχνουν για κορόιδα και απαντάμε ΑΣ έρθουν να τα πάρουν

Το κράτος δε θα ανεχτεί με τίποτα να χαλάσει το κλίμα συναίνεσης που κοπιάζει τόσο να χτίσει (με άριστο βοηθό-χειραγωγό βέβαια τα ΜΜΕ). Ούτε με σφαίρες! Στην κυριολεξία όμως …

Στις 15/2 άγνωστοι αφοπλίζουν στο Μαρούσι αστυνομικούς και διαφεύγουν. Τα ΜΜΕ οργιάζουν για άλλη μια φορά και παραπληροφορούν κάνοντας λόγο για αδίστακτους τρομοκράτες, αγαπημένη καραμέλα τους, αφού αυτοί είναι που τρομοκρατούν καθημερινά μέσα απ’τις οθόνες και τις φυλλάδες τους.

Στις 16/2 στήνεται επιχείρηση από μπάτσους σε γειτονιά του Βύρωνα για τη σύλληψη των κακοποιών. Η ‘συντονισμένη’ επιχείρηση μετατρέπεται σε πιστολίδι με αποτέλεσμα να πέσει νεκρός από 9 σφαίρες μπάτσων ο Ν. Τoddi ένας 25χρονος περαστικός εργάτης αλβανικής καταγωγής. Οι μπάτσοι πανηγύριζαν νομίζοντας πως ‘φάγανε’ κάποιον απ’τους «κακούς». Μάλλον φταίνε οι πολλές αστυνομικες ταινίες του Χόλλυγουντ με τις οποίες έχουν ανατραφεί.. Λίγες ώρες μετά και αφού κατάλαβαν ότι για άλλη μια φορά είχαν δολοφονήσει έναν «πολίτη», προσπαθούν να τα μπαλώσουν με μετριοπαθείς δηλώσεις για την επιχείρηση τους από το σύνολο σχεδόν της πολιτικής ηγεσίας, προβάλλοντας το σεμνό ύφος του ‘’γίνονται και λάθη’’.. Είναι πασιφανές πως φοβούνται την οργή του κόσμου για άλλη μια κρατική δολοφονία ειδικά μια τέτοια περίοδο, οι μνήμες της εξέγερσης θα είναι νωπές για καιρό ακόμα άλλωστε..Πιστεύουν λοιπόν πως έχουν κατευνάσει τα πνεύματα και πως ξεμπέρδεψαν.

Στις 24/2 ημέρα γενικής απεργίας πολλές χιλιάδες ανθρώπων, απεργών, ανέργων, μεταναστών, φοιτητών, μαθητών κατεβαίνουν δυναμικά στο δρόμο διαδηλώνοντας ενάντια στο ζοφερό μέλλον της εντεινόμενης καταπίεσης που τους επιφυλλάσσει το κράτος. Το κίνημα σηκώνει κεφάλι και συγκρούεται κατα μέτωπο με τις δυνάμεις καταστολής όταν αυτές προσπαθούν να ανακόψουν τη λαική οργή στο δρόμο. Οι ‘απο κάτω’ δίνουν ένα δυνατό μήνυμα σε κράτος και καπιταλιστές πως δε θα ανεχτούν να πληρώσουν τα σπασμένα για το χρεωκοπημένο σύστημά τους. Η κοινωνική συναίνεση έχει ραγίσει.. Το Πρόγραμμα Σταθερότητας προβλέπεται ασταθές.. 3 αγωνιστές/τριες συλλαμβάνονται και διώκονται για τη συμμετοχή τους στη διαδήλωση με φτιαχτά όπως πάντα κατηγορητήρια.

27/2 Παρά το αρχικό μούδιασμα απέναντι στην κρατική δολοφονία στο Βύρωνα, πρωτοβουλία συντρόφων/ισσών καλεί σε πορεία διαμαρτυρίας και αντιπληροφόρησης ενάντια στην κρατική καταστολή, στις γειτονίες του Βύρωνα, εκεί που χτύπησε αυτή τη φορά η κρατική τρομοκρατία. Ακολουθούν καλέσματα από τοπικές αριστερές οργανώσεις για την πορεία. Μάλιστα 2 μέρες πριν, το βράδυ της 25/2 το κράτος δείχνει τις διαθέσεις του όταν προσαγάγει 2 άτομα για αφισοκόλληση καλέσματος στη συγκέντρωση της πλατείας Αγ. Λαζάρου. Η δυναμική και αντιδραστική καθημερινότητα φοβίζει την εξουσία και πρέπει να ανακοπεί. Κάτι που γίνεται ολοφάνερο τη μέρα της πορείας, όταν ο Βύρωνας μετατρέπεται για άλλη μια φορά σε αστυνομοκρατούμενη πόλη με δυνάμεις ΔΕΛΤΑ, ΜΑΤ, κλούβες, περιπολικά να έχουν κατακλείσει τη συνοικία. 800 περίπου διαδηλωτές πορεύονται δυναμικά στους δρόμους του Βύρωνα δηλώνοντας πως τίποτα δεν μένει αναπάντητο. Κατά το τέλος της πορείας, στην πλ. Δεληολάνη, διμοιρίες των ΜΑΤ και μηχανοκίνητες δυνάμεις των μπάτσων που ακολουθούσαν την πορεία τρομοκρατώντας τους περαστικούς, επιτίθενται στους διαδηλωτές και καταδιώκουν ομάδες αυτών μέχρι το Παγκράτι! Ξυλοκοπούν, εξαπολύουν χημικό πόλεμο στις γειτονιές και πραγματοποιούν 18 προσαγωγές από τις οποίες οι 11 μετατρέπονται σε συλλήψεις με κατασκευασμένες κατηγορίες. Ένας εκ των συλληφθέντων νοσηλεύεται στον Ευαγγελισμό τραυματισμένος στο κεφάλι από τα γκλομπ των μπάτσων ενώ ταυτόχρονα χρεώνεται με κακούργημα. Οι περίοικοι σταματούν και στέκονται στο πλευρό των διαδηλωτών είτε γιουχάροντας είτε εκτοξεύοντας αυγά και άλλα αντικείμενα εναντίον των μπάτσων που είχαν γεμίσει τους δρόμους.

Πλήθος αλληλέγγυων συγκεντρώνεται έξω απ’τη ΓΑΔΑ, τα δικαστήρια την Κυριακή και την Τρίτη, ενώ απ’τις πρώτες ώρες πραγματοποιήθηκαν, μοίρασμα κειμένων, μικροφωνική αντιπληροφόρησης στο Βύρωνα και άλλες κινήσεις αλληλεγγύης.

… δε θα μ’έχετε

Ούτε οι συλλήψεις, ούτε τα δακρυγόνα, ούτε η καθημερινή καταστολή και τρομοκρατία δε θα καταφέρουν να εξασφαλίσουν τη σιωπή και τη συναίνεση που εκβιαστικά ζητά το κράτος για να εκπληρώσει τα σχέδια του, σχέδια που όπως πάντα είναι αντίθετα με αυτών που καθημερινά αντιμετωπίζουν την εκμετάλλευση, την εργασιακή τρομοκρατία, τη φτώχεια, την ανεργία, την αλλοτρίωση και αποδεικνύουν με κάθε ευκαιρία πως έχουν κάθε λόγο να αντιστέκονται και να εξεγείρονται, μέχρι την οριστική κοινωνική απελευθέρωση.


Αλληλεγγύη στους/στις διωκόμενους/ες συντρόφους της πορείας της γενικής απεργίας στις 24/2

Αλληλεγγύη στους/στις διωκόμενους/ες συντρόφους της πορείας του Βύρωνα στις 27/2

Αλληλεγγύη στους/στις διωκόμενους/ες συντρόφους της πορείας της 6ης Δεκέμβρη ‘09


Άγριες Απεργίες, Συνελεύσεις, Διαδηλώσεις, Συγκρούσεις

Αντίσταση, Αξιοπρέπεια, Αλληλεγγύη, Αυτοοργάνωση


Πρόγραμμα Αστάθειας

μέσα απ’την κατάληψη κτήματος Πραποπούλου

1 21 22 23 24 25 35