Κατηγορία: Uncategorized

6 μέρες εκδηλώσεων στην κατάληψη κτήματος πραποπούλου

όσο κι αν ο καπιταλισμός απομαγεύει τον κόσμο, 

στις καταλήψεις θα χτίζουμε

δομές συντροφικότητας

γιατί μέσα μας σφυροκοπάει

η σκαλωσιά του μέλλοντος

17 χρόνια και συνεχίζουμε..

Αναρχική/αντιεξουσιαστική συλλογικότητα Σε τροχιά σύγκρουσης

Αυτοοργανωμένη συναυλιακή ομάδα Pull the plug

Αντιεξουσιαστική συνέλευση Σεμπρεβίβα

συντρόφια από την κατάληψη

 

 

Οι καταλήψεις είναι το υλικό αποτύπωμα των αγώνων μας απέναντι σε κάθε
μορφή εξουσίας.

Αγώνων που θέλουν να δημιουργήσουν ρωγμές στο καπιταλιστικό μοντέλο παραγωγής και οργάνωσης. Αγώνων που χτίζουν γέφυρες αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων ενάντια στον αποκλεισμό και περιθωριοποίηση που δημιουργούν ο εθνικισμός και ο ρατσισμός. Αγώνων που κάνουν ορατή την έμφυλη βία και εναντιώνονται στους διαχωρισμούς με βάση το φύλο και τη σεξουαλικότητα. Επιδιώκουμε να συγκρουστούμε με τον κόσμο της πατριαρχίας που μας θέλει υποταγμένα, φοβισμένους και φυλακισμένες. Επιλέγουμε τη ζωή που αναπνέει στις αντιστάσεις ενάντια στη λεηλασία της φύσης, στη μισθωτή εργασία και σε κάθε εκμεταλλευτική σχέση. Είμαστε στην πλευρά που επιτίθεται στην κυριαρχία του κράτους και στον κόσμο του εμπορεύματος και της ιδιοκτησίας.

Στις καταλήψεις χτίζουμε δομές συντροφικότητας…

Ενάντια στην κυρίαρχη πραγματικότητα μπολιάζουμε την ζωή με σχέσεις αμφισβήτησης που βγαίνουν πιο δυνατές. Σχέσεις χωρίς επιβολή, με κατανόηση και φροντίδα η μία για τον άλλον. Σχέσεις αντιιεραρχικές που δεν καταπιέζουν και επιθυμούν να απελευθερώσουν την έκφραση και την δημιουργικότητα, αποδεσμεύοντάς μας από την εμπορευματοποιημένη και διαμεσολαβημένη κοινωνικοποίηση. Σχέσεις που το συλλογικό δεν αποτελεί αφηρημένη έννοια αλλά γειώνεται με όρους ζύμωσης, αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης, με μαγιά την αντιεξουσία.

Υπερασπιζόμενα τις καταλήψεις μας, υπερασπιζόμαστε τις ανταγωνιστικές στο υπάρχον δομές και τους νέους τρόπους οργάνωσης της ζωής και της καθημερινότητας. Υπερασπιζόμενοι τους συλλογικούς τόπους και χρόνους μας, φτιάχνουμε κοινότητες και εφευρίσκουμε άλλους τρόπους να απαντήσουμε στο πως θα καλύψουμε τις ανάγκες μας, χωρίς να αναθέτουμε τις ζωές μας σε σωτήρες και κάθε λογής ειδικούς. Υπερασπιζόμενες τις δομές μας, βάζουμε στο κέντρο τη συντροφικότητα μεταξύ των αγωνιζομένων και τοποθετούμε συλλογικά εργαλεία αντίστασης και αντεπίθεσης σε ένα συνεχές αγωνιστικό παρόν. Να γίνει η ανακατάληψη των σπιτιών, των πλατειών, των γειτονιών ένα διαρκές επίδικο των καιρών μας.

Αναρχική/αντιεξουσιαστική συλλογικότητα Σε τροχιά σύγκρουσης
Αυτοοργανωμένη συναυλιακή ομάδα Pull the plug
Αντιεξουσιαστική συνέλευση Σεμπρεβίβα
συντρόφια από την κατάληψη

    «Η κοινωνική περιθωριακότητα του ληστή, η ζωή του από μέρα σε μέρα, η απουσία οικογενειακής εστίας και σταθερής κατοικίας, η μη ένταξη του στην παραγωγή και η αποστροφή του για την (αλλοτριωτική) εργασία, έχουν ως αποτέλεσμα να διαμορφώσει μια έννοια της ελευθερίας που δεν διαφέρει από το αναρχικό ιδεώδες, αφού αγνοεί κάθε γραπτό νόμο, έτσι ώστε να μην συμμορφώνεται παρά σε ένα μόνο τύπο περιορισμών : Εκείνον που απορρέει από τους αμνημόνευτους κανόνες της συλλογικής πειθαρχίας που διέπουν την ζωή της κοινότητας.» 

Στάθης Δαμιανάκος | Ήθος και πολιτισμός των επικίνδυνων τάξεων στην Ελλάδα

 

Προβολή του ντοκιμαντέρ :

Ο Αρχιλήσταρχος, του Μάριου Γάσπαρη, 2021,  51’

    Η ζωή, η δράση και ο θάνατος του αρχιληστή Φώτη Γιαγκούλα, το κεφάλι του οποίου –μαζί με αυτά των συντρόφων του Μπαμπάνη και Τσαμήτρα– κρεμάστηκε στον σταθμό της Κατερίνης τον Σεπτέμβριο του 1925. Ο Γιαγκούλας υπήρξε αμφιλεγόμενη προσωπικότητα και κατηγορούμενος για 54 φόνους. Με την εξόντωση του τελειώνει ουσιαστικά η εποχή της ληστοκρατίας στην Ελλάδα.

Πέμπτη 18/5 | 20:00

στο Αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο στην κατάληψη κτήματος Πραποπούλου

Αναρχική /αντιεξουσιαστική συλλογικότητα Σε τροχιά σύγκρουσης // Αντιεξουσιαστική συνέλευση Σεμπρεβίβα

 

 

Προβολή νtοκιμαντέρ: After hours / 8 χρόνια antifa shalala

Σάββατο 18 Μαρτη στο Κτήμα Πραποπούλου

18:00 γκραφ στον χώρο της κατάληψης

20:00 προβολή βίντεο
+ dj set

ένα βίντεο και μια κουβέντα
για 8 χρόνια χωρίς πλάνο καριέρας, χωρίς συνεντεύξεις σε καλαίσθητα freepress (που γουστάρουν τον μπάνκσυ αλλά σιχαίνονται τα ταγκζ και τα συνθήματα), χωρίς χορηγία του δήμου αθηναίων που θα βοηθήσει τον εξευγενισμό της περιοχής, χωρίς άκρες σε κόμματα, χωρίς πολιτικούς μπαμπάδες, χωρίς πιστοποιητικά, χωρίς πατρίδα -και καμιά φορά χωρίς αρκετό πλαστικό χρώμα.
8 χρόνια με τσίλιες σε καθέτους κεντρικών λεωφώρων, με πτυσσόμενες σκάλες που κάποιες φορές λυγίζουν αγχωτικά, με ατάκες που πρέπει να προλάβουμε να τις κάνουμε αιχμηρές μέχρι τα μεσάνυχτα, με πρωινό ξύπνημα για δουλειά την επόμενη, με μίσος για τα αφεντικά και το κράτος τους, τις διαταγές, τους μπάτσους, τους φασίστες, τους σεξιστές και τον τύπο που μας ρουφιάνεψε απ’ την απέναντι πολυκατοικία.
8 χρόνια ο ένας δίπλα στην άλλη.
(+2-3 πράγματα που καταλάβαμε για όλα αυτά και για αυτά που έρχονται)