Πραγματικότητα κινούμενη γοργά …
–>
–>
–>
–>
–>
–>
Κάτω από το πέπλο της γαλήνιας περιόδου διακοπών και ειρήνης βρίσκεται η πραγματικότητα: κοινωνική κρίση, φτώχεια, ανεργία, εκμετάλλευση, ανελευθερία… Η μόνη ελπίδα αυτού του αποτυχημένου καπιταλιστικού κράτους και των εξουσιαστών είναι η ολοένα και μεγαλύτερη συντηρητικοποίηση της καθημερινότητας απέναντι στην κοινωνική έκρηξη και οργή που συνεχώς οξύνεται και πλησιάζει. Η κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη έδειξε ότι αφορμές για επίθεση σ’ αυτόν τον χρεωκοπημένο κόσμο δίνονται καθημερινά και το ανταγωνιστικό κίνημα βρίσκεται παντού. Στους δρόμους, στα πάρκα, στις πλατείες, στους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, τα στέκια και τις καταλήψεις. Εκεί που χτίζονται οι ελευθεριακές δομές του αύριο, εκεί που η αντίσταση, η συλλογικοποίηση των αρνήσεων, η αλληλεγγύη και η ομορφιά του αγώνα συναντιούνται και αναπνέουν ελεύθερα, δημιουργώντας ρήγματα στο σάπιο σύστημα.
Σε αυτό το κλίμα, το κράτος και τα ¨τσιράκια του¨ τα ΜΜΕ δοκίμασαν να εκμεταλλευτούν δύο γεγονότα των ημερών, για να επιβάλλουν την επιστροφή στην κανονικότητα με τις γνώριμες κατασταλτικές τους μεθόδους: κατασυκοφάντηση του ευρύτερου κινήματος και των ανθρώπων που το αποτελούν, κρατική τρομοκρατία, στοχοποίηση της πολιτικής δράσης.
Μετά από πυροβολισμό σε κλούβα των ΜΑΤ στις 23/12/08 στη συμβολή της οδού Κοκκινοπούλου με την Κατεχάκη, η αντιτρομοκρατική και τηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης παραβιάζουν την κατάληψη Επιταχυντής Ελευθερονίων που βρίσκεται εντός του ασύλου της Πολυτεχνειούπολης στου Ζωγράφου, παίρνουν αποτυπώματα και εσωτερικά πλάνα από τον χώρο, αφήνουν υπόνοιες πως η κατάληψη αποτελεί γιάφκα ενώ κάνουν λόγο και για πυρήνες σκληροπυρηνικών αναρχικών πιθανών τρομοκρατών που δρουν στην Πολυτεχνειούπολη. Όλα αυτά έγιναν, ενώ ήταν σαφές πως ο πυροβολισμός είχε γίνει έξω από το χώρο της κατάληψης και πως οι καταληψίες που είχαν, έχουν και θα έχουν ενεργό παρουσία στο χώρο δεν σχετίζονταν με το γεγονός. Εφόσον το εγχείρημα εναντιώνεται στις κυρίαρχες εξουσιαστικές κοινωνικές δομές, ήταν βέβαιο πως τα ¨τσακάλια¨ του συστήματος δεν θα έχαναν την ευκαιρία να το στοχοποιήσουν. Μετά από λίγες μέρες μπάτσοι ξαναπαραβιάζουν την κατάληψη ενώ γίνεται προσπάθεια τρομοκράτησης των καταληψιών με ελικόπτερο της αστυνομίας να πετά πάνω από τα κεφάλια τους και με συνεχή προκλητική παρουσία των ΜΑΤ σε κοντινή απόσταση προτάσσοντας τα όπλα τους και βρίζοντας. Η κατάληψη του παλιού αντλιοστασίου, για την οποία γίνεται λόγος, λειτουργεί εδώ και κάποιους μήνες ως ένας κοινωνικός χώρος που προωθεί την αυτομόρφωση, την ελευθεριακή εκπαίδευση, την ενεργειακή αυτονομία (ήδη έχει κατασκευαστεί μία αυτοσχέδια ανεμογεννήτρια) και όχι μονο και αποτελεί ένα κομμάτι του αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση, έχοντας ως πρόταγμα την αυτοοργάνωση και ως μέσο λήψης αποφάσεων τη συνδιαμόρφωση μέσω ανοιχτών συνελεύσεων. (περισσότερες πληροφορίες στο www.eleftheronio.org)
Ακολούθησε η δεύτερη ένοπλη επίθεση με στόχο τα ΜΑΤ στα Εξάρχεια. Αυτή τη φορά το κράτος και τα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης άδραξαν την ευκαιρία να σπείρουν τον πανικό, τον φόβο και την τρομοκρατία, όπως δεν έκαναν στον πυροβολισμό μαθητή έξω από το σχολείο του στο Περιστέρι, στην επίθεση με βιτριόλι στη συνδικαλίστρια Κ.Κούνεβα ή στην 2η ¨τυχαία¨ δολοφονία και στον σοβαρότατο τραυματισμό μετανάστη στο Μεταγωγών στην Π.Ράλλη από τον Νοέμβρη. Ο κρατικός σχεδιασμός παρουσιάζεται πάνοπλος να ανακτήσει το χαμένο έδαφος, να διαλύσει τον εσωτερικό εχθρό, να βιάσει συνειδήσεις, να τρομοκρατήσει τους αγωνιζόμενους ανθρώπους και να άλλάξει την ιστορία και τα νοήματα του αγώνα. Έτσι, θεωρείται δικαιολογημένη η εισβολή μπάτσων κάθε είδους σε στέκια και καφενεία στα Εξάρχεια, αλλά κυρίως σε σπίτια αγωνιστών σε όλη την Αθήνα, βάσει υποδείξεων της ΓΑΔΑ. Ταυτόχρονα, επιδίδεται με πάθος στην αποκατάσταση της ¨δημοκρατικής νομιμότητας¨, του ήθους και της αναγκαιότητας του ρόλου των μπάτσων στην κοινωνία. Η συγκυρία αυτή αποτελεί το έναυσμα για να αρχίσει πάλι να αστυνομοκρατείται –σαν άλλες ¨χρυσές εποχές¨- η πρωτεύουσα, και για τα ¨ηρωικά¨ ΜΑΤ να θυμηθούν τη συνήθη πρακτική τους, τις θηριωδίες, την τρομοκρατία, το ξύλο και τις συλλήψεις θεωρώντας πως έχουν διασφαλίσει μέσω των ΜΜΕ την κοινωνική συναίνεση.
Απέναντι σε αυτές τις συνθήκες και στον νέο κύκλο φακελωμάτων από την ασφάλεια, προτάσσουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας ως κάτι δεδομένο, σε όλες συλλογικότητες, τα στέκια και γενικότερα σε όλες τις συνιστώσες του κινήματος και τους αγωνιζόμενους ανθρώπους που το σύστημα προσπάθησε και προσπαθεί να πλήξει. Αυτό που δεν έχουν καταλάβει είναι πως η δύναμή μας πηγάζει από το ίδιο το πάθος μας για ζωή και καθολική ελευθερία και πως ο δρόμος που έχουμε διαλέξει να βαδίσουμε έχει μία μόνο κατεύθυνση, αυτή της ριζικής αλλαγής του συστήματος. Τα θέλουμε όλα και τα θέλουμε τώρα!
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΕΚΙΑ, ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ
ΑMΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ
Αυτό που δεν υπολογίζουν βεβαία όσοι (κράτος και παρακράτος) προωθούν εκκενώσεις ή πραγματοποιούν επιθέσεις σε καταλήψεις και άλλους χώρους πολιτικής και όχι μονό έκφρασης και δημιουργίας είναι πως θα έχουν να αντιμετωπίσουν την αλληλεγγύη όσων στηρίζουμε τη συνειδητή επιλογή της κατάληψης και του αγώνα για τις διεκδικήσεις μας.
Ακολουθεί σχετικό κείμενο της κατάληψης ευαγγελισμού:
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ
Πρυτάνεις, αντιπρυτάνεις και εισαγγελείς θυμήθηκαν τον Ευαγγελισμό…
Την Τρίτη 22-07-08 η κατάληψη Ευαγγελισμού δέχτηκε την επίσκεψη μιας κουστωδίας “φορέων” αποτελούμενη από τον πρύτανη (και μεγαλοεπιχειρηματία) του Πανεπιστημίου Κρήτης Γιάννη Παλλήκαρη, τον αντιπρύτανη Κιτσόπουλο, τον εισαγγελέα Ηρακλείου Μαρκάκη, κάποιον υψηλόβαθμο μπάτσο, ασφαλίτες και δημοσιογράφους. Σκοπός της επίσκεψης αυτής, όπως είπαν και οι ίδιοι, ήταν να μας “προειδοποιήσουν” για την επερχόμενη εκκένωση του κτιρίου και “να δώσουν δεκαπενθήμερη διορία” για να αδειάσουμε το κτίριο.
Την επόμενη μέρα, οι τοπικές εφημερίδες, επιτελώντας ως συνήθως το λειτούργημα της παραπληροφόρησης και της λασπολογίας, υμνούσαν την επερχόμενη εκκένωση του κτιρίου και την “αξιοποίησή” του. Έτσι γενικά κι αόριστα, χωρίς καν να αναφέρουν τι θα στεγαστεί στο χώρο αν εκκενωθεί η κατάληψη, κάτι που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι κύριο μέλημά τους είναι η εκκένωση του κτιρίου (μέσα στην ευνοϊκή για αυτούς συγκυρία της άρσης ασύλου στα κτίρια του πανεπιστημίου της Κνωσού και της καλοκαιρινής περιόδου), παρά η μελλοντική του χρήση. Ούτως ή άλλως, πρέπει να είναι κάποιος αρκετά αφελής, για να πιστέψει ότι ένα τέτοιο “φιλέτο” στο κέντρο της πόλης δε θα χρησιμοποιηθεί είτε από το πανεπιστήμιο είτε από το δήμο (σε περίπτωση τυχόν ανταλλαγής κτιρίων μεταξύ τους) για κερδοσκοπικούς σκοπούς.
Λίγα λόγια για την ιστορία μιας κατάληψης 6 χρόνων…Στις 16 Μάη του 2002, μια ομάδα νέων, κυρίως φοιτητών αλλά και εργαζόμενων και μαθητών, καταλάβαμε το για πολλά χρόνια εγκαταλελειμμένο κτίριο του Ευαγγελισμού, στο κέντρο του Ηρακλείου, στο νούμερο 18 της οδού Θεοτοκοπούλου. Σκοπός μας ήταν – και είναι – να δημιουργήσουμε ένα χώρο επικοινωνίας, πολιτικής και πολιτιστικής έκφρασης, ανεξάρτητο από κάθε “επίσημο” φορέα (πανεπιστήμιο, δήμο, κράτος, κόμματα, κ.λ.π.). Νιώθοντας ότι οι υπάρχουσες μορφές πολιτικής και πολιτιστικής έκφρασης δεν μας καλύπτουν και έχοντας ήδη το καθημερινό βίωμα της μικροπολιτικής υποκρισίας που αποπνέουν οι παραπάνω φορείς σε κάθε πτυχή της ύπαρξής τους (από τη στείρα γνώση που μοναδικό σκοπό έχει να παράγει μελλοντικούς εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους, μέχρι τη γελοία εξεταστική διαδικασία, και από τη ψηφοθηρία με κάθε μέσο μέχρι το κενό νοήματος “πολιτικό” διάλογο των δελτίων τύπου και των κομματικών συγκεντρώσεων), επιλέξαμε να καταλάβουμε το κτίριο μένοντας πραγματικά ανεξάρτητοι από κάθε είδους “θεσμικό” πλαίσιο. Οι καταλήψεις εγκαταλελειμμένων κτιρίων είναι ένα φαινόμενο με ιστορία τόσο στην ελλάδα, όσο και σε ολόκληρη την ευρώπη και την αμερική, το οποίο αντιτίθεται έμπρακτα και άμεσα στη λογική της ιδιοκτησίας που θεωρεί “σωστότερο” το να υπάρχουν άδεια και αχρησιμοποίητα επί δεκαετίες σπίτια που “ανήκουν” σε κάποιον, από το να αξιοποιούνται από ομάδες ατόμων που έχουν ανάγκες προς κάλυψη.
Το κτίριο του Ευαγγελισμού, όταν πρωτομπήκαμε, ήταν σε απερίγραπτη κατάσταση λόγω της εικοσάχρονης και βάλε εγκατάλειψής του. Χρησιμοποιημένες σύριγγες και μπάζα κάθε είδους απομακρύνθηκαν, και χωρίς κανένας μας σχεδόν να έχει ιδιαίτερες γνώσεις, με πολύ προσωπική δουλειά και κόπο, με διάθεση προσωπικού χρόνου και χρήματος (και φυσικά χωρίς καμία οικονομική στήριξη από τρίτους), το μετατρέψαμε σε ένα βιώσιμο και λειτουργικό χώρο, χωρίς φυσικά οι δουλειές και η βελτίωση να τελειώνουν ποτέ. Εδώ και πολύ καιρό, λειτουργεί αυτοοργανωμένο καφενείο, ενώ πραγματοποιούνται εκδηλώσεις όπως προβολές ταινιών, συζητήσεις αλλά και πάρτι, συναυλίες και θεατρικά.
Μέσα στα 6 χρόνια ύπαρξής της, η κατάληψη Ευαγγελισμού, πάντα μέσω της σταθερής της συνέλευσης που γίνεται κάθε Τετάρτη και λειτουργεί σε αντιιεραρχική βάση, έχει αναπτύξει λόγο και δράση για μια σειρά ζητημάτων, από τοπικά και περιβαλλοντικά θέματα, όπως η εναντίωση στην προγραμματιζόμενη καταστροφή του πάρκου Γεωργιάδη και στην κατασκευή διαμετακομιστικού λιμανιού στο Τυμπάκι, μέχρι κεντρικά πολιτικά ζητήματα με συμμετοχή σε φοιτητικές και άλλες κινητοποιήσεις, αλλά και με αυτόνομες δράσεις ενάντια στο ρατσισμό, ενάντια στην εμπορευματοποίηση των δημόσιων χώρων, για την αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους, αλλά και στήριξης των αγώνων των φυλακισμένων, ενάντια στην ύπαρξη των φυλακών και του εγκλεισμού και πολλά άλλα ζητήματα.
Και φυσικά όλα αυτά ενοχλούν…Αυτή η δράση φυσικά δεν είναι καθόλου καλοδεχούμενη από τους τοπικούς διαχειριστές της εξουσίας. Έτσι, κατά καιρούς έχουμε βρεθεί αντιμέτωποι με την καταστολή στην “κλασσική” της μορφή, δικαζόμενοι για τη διοργάνωση ή συμμετοχή σε κινητοποιήσεις που σχετίζονταν με την αλληλεγγύη σε προφυλακισμένους διαδηλωτές και την αντίδραση στην εν ψυχρώ δολοφονία 22χρονου από μπάτσους σε μπλόκο το 2003. Πλάι σε όλα αυτά, διάφοροι καλοθελητές έχουν αναλάβει να “ενημερώσουν τον κόσμο” για τον Ευαγγελισμό. Τοπικοί και παραταξιακοί φιλόδοξοι Πρετεντέρηδες δε χάνουν ευκαιρία να λασπολογήσουν με κάθε τρόπο το κτίριο και τους ανθρώπους που το χρησιμοποιούν. Στην Αυτοκρατορία του Τίποτα, επάξια μέλη της οποίας είναι οι δημοσιογραφίσκοι και οι εκκολαπτόμενοι πολιτευτές των “πολιτικών” φοιτητικών παρατάξεων, όσο λες και ξαναλές, όλο και κάτι θα μείνει. Έτσι, όποιος επαναπαύεται και νιώθει “ενημερωμένος” όντας παθητικός δέκτης προπαγάνδας (και δυστυχώς υπάρχουν άφθονοι τέτοιοι), σίγουρα θα ξέρει ότι “δεν είναι να πολύπερνάς από κει”, αφού σύμφωνα με την παραφιλολογία που αναπτύσσεται κατά καιρούς, στον Ευαγγελισμό γίνεται από εμπόριο ναρκωτικών και όπλων, μέχρι όργιο και ενοικίαση δωματίων (το πιο πρόσφατο και “καλύτερο” που έχει ακουστεί). Η μοναδική μας απάντηση σε όλα αυτά είναι η διαρκής μας δράση και οι πολυάριθμες αφίσες και προκηρύξεις που κυκλοφορούν κατά καιρούς καλώντας τον κόσμο στις εκδηλώσεις.
Και να είστε σίγουροι ότι θα συνεχίσουν να ενοχλούν…Η τελευταία και σοβαρότερη απειλή εκκένωσης που εκτοξεύθηκε από την πρυτανεία και την εισαγγελία ηρακλείου δε θα ανακόψει την πορεία μας. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να παραδώσουμε τους κόπους και την ιστορία έξι χρόνων στα χέρια κανενός πρύτανη, πόσο μάλλον ενός μπλεγμένου σε οικονομικά σκάνδαλα όπως ο Παλλήκαρης που επιπλέον φέρεται ως απόλυτος μονάρχης του πανεπιστημίου. Άλλωστε η πρόσφατη απόφαση για εκκένωση της κατάληψης είναι ένα ζήτημα που κινείται με αποκλειστική πρωτοβουλία της πρυτανείας, χωρίς να υπάρχει κάποια σοβαρή απαίτηση από άλλα μέλη και όργανα του ιδρύματος.
Σε περίπτωση που αστυνομικές δυνάμεις επιχειρήσουν να εκκενώσουν το κτίριο, υπεύθυνος για κάθε συνέπεια και τυχόν τραυματισμούς θα είναι ο πρύτανης και μόνον αυτός. Από την πόλη του Ηρακλείου δε λείπει άλλος ένας κυριλέ και αποστειρωμένος χώρος, αλλά ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι. Η ανάπλαση του κέντρου και ο χορός των μεγάλων ποσών δε θα περάσουν από πάνω μας. Ο Ευαγγελισμός υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει όσο θα υπάρχουν άνθρωποι που δε θέλουν να χωρέσουν στο lifestyle της μιζέριας, που αρνούνται να περάσουν μια ζωή προκαθορισμένη, ακολουθώντας μονοπάτια που χάραξαν άλλοι. Είναι ένα σημείο αναφοράς για άτομα και απόψεις που εναντιώνονται στο υπάρχον, ένας ανοιχτός κοινωνικός χώρος μέσα σε μια πόλη και μια κοινωνία όπου όλα πουλιούνται και αγοράζονται, όπου κάθε ανθρώπινη έκφραση και δραστηριότητα προϋποθέτει και κάποιο αντίτιμο (χρηματικό ή μη), όπου η ανθρώπινη εργασία είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης κι η υπεραξία γεμίζει τις τσέπες των αφεντικών.
Θέλουμε να καταστήσουμε ξεκάθαρο ότι όποιος και να αναλάβει να μας βγάλει έξω από εδώ, θα έχει ένα δύσκολο έργο, στο οποίο κάποιος θα πρέπει να λερώσει τα χέρια του και να σηκώσει το πολιτικό βάρος όσων επακολουθήσουν. Ας μην έχει κάνεις εμπλεκόμενος την ψευδαίσθηση ότι έχουν να κάνουν με 10-20 καταληψίες. Ο Ευαγγελισμός πλαισιώνεται από πολυάριθμα άτομα και οργανώσεις που χρόνια τώρα έχουν μάθει να αγωνίζονται και να αντιστέκονται και ξέρουν πολύ καλά πως να αντιδράσουν και σε αυτή τη νέα απειλή.
ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΥΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥhttp://katalipsievagelismou.blogspot.com/
Πετάχτηκαν μπάζα από τα καμμένα μέσα στο δημοτικό συμβούλιο, σαν την ελάχιστη συμβολική μας πράξη, μετά την κοροϊδία τους, που αντί να μαζέψουν τα μπάζα όπως είχαν δηλώσει με όλη την “επισημότητα” στα δημοτικά τους συμβούλια, έστειλαν έγγραφο στην ιδιοκτήτρια ότι αυτή είναι υπεύθυνη να τα μαζέψει και να το φροντίσει μέσα στις επόμενες ημέρες.
Ο χώρος θα παραμείνει ελεύθερος κι αυτοοργανωμένος,
όλοι αυτοί οι κηφήνες θα φύγουν.
Το Πραπόπουλο θα μείνει
10-100 χιλιάδες καταλήψεις… .
Η ιστορία του κτηρίου έχει ως εξής: Το 1992 κηρύχθηκε πολιτιστικός χώρος από το δήμο, ενώ ο τελευταίος βρισκόταν σε δικαστική διαμάχη με τους ιδιοκτήτες του κτηρίου για αρκετά χρόνια. Το 2002 πάρθηκε απόφαση αναγκαστικής απαλλοτρίωσης για τις ανάγκες της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας, αλλά το ποσό ουδέποτε διετέθη. Το 2006 αποδεσμεύεται με δικαστική απόφαση, λόγω αδιαφορίας του Δήμου και μη αποπληρωμής του προβλεπόμενου για την απαλλοτρίωση ποσού, και αποδίδεται ξανά στους ιδιοκτήτες. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους ο Υπ. Πολιτισμού δηλώνει γραπτώς ότι έχει δοθεί ήδη εντολή να χαρακτηριστεί σαν Διατηρητέο. Σήμερα, εξαιτίας της πολύχρονης εγκατάλειψης, το κτήριο ήδη αντιμετωπίζει κίνδυνο κατάρρευσης τμημάτων του (στέγη και μπαλκόνια), καθιστώντας επιτακτική την φροντίδα για την αποφυγή περαιτέρω φθορών. Προεκλογικά ο δήμαρχος εξήγγειλε ότι θα αγωνιστεί για την πλήρη απόκτηση του κτηρίου από το δήμο.
Επίσης ενώ προβλέπεται διαπλάτυνση όλης της οδού Ακακιών, με βάση νόμου του ‘60, επιλεκτικά σχεδιάζεται η διαπλάτυνση μόνο του κομματιού που βρίσκεται μπροστά από το οίκημα, πράγμα που προϋποθέτει την απαλλοτρίωση παρακείμενου χώρου, η αποζημίωση του οποίου θα επιβαρύνει τους περίοικους με κόστος μέχρι και 200.000 ευρώ.
Γειτονεύοντας με τη Ρεματιά, που αποτελεί έναν από τους τελευταίους ελεύθερους χώρους πρασίνου για τους κατοίκους του Χαλανδρίου και των γύρω περιοχών, το κτήμα Πραπόπουλου είναι η φυσική συνέχειά της. Κύριοι ενδιαφερόμενοι για το κτήμα είναι εκτός από το δήμο, κατασκευαστικές εταιρίες που θέλουν να μετατρέψουν το χώρο πρασίνου σε αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης. Εξίσου καταστροφικό θεωρούμε το σχέδιο επέκτασης του Θεάτρου Ρεματιάς που ευαγγελίζεται ο Δήμος, κίνηση που κατά τη γνώμη μας θα βλάψει ανεπανόρθωτα το οικοσύστημα του Ρέματος και στην οποία εναντιωνόμαστε.
Ανάλογη είναι η περίπτωση του εργοστασίου Δουζένη (Σοφ. Βενιζέλου & Σαλαμίνος) το οποίο, αν και ήταν δεσμευμένο από το Δήμο Χαλανδρίου, χαρακτηρισμένο διατηρητέο και προοριζόμενο για πολιτιστικό κέντρο, κατεδαφίστηκε εν μία νυκτί, ενώ τα νομικά όργανα του δήμ(ι)ου «παρέλειψαν» να παραστούν στο δικαστήριο, και «έχασαν» το φάκελο της υπόθεσης.
Η έλλειψη ευαισθησίας για την ιστορική και πολιτισμική αξία των μνημείων αλλά και η απόλυτη αδιαφορία για τους ελεύθερους χώρους είναι καταφανής και στην περίπτωση του πεζοδρόμου της οδού Αργοναυτών στο Κάτω Χαλάνδρι. Ο πεζόδρομος παραχωρήθηκε για τις ανάγκες του παρακείμενου σουπερμάρκετ ΑΒ Βασιλόπουλου, γεγονός που επέφερε τη μερική καταστροφή του προστατευόμενου από την Εφορεία Αρχαιοτήτων, Αδριάνειου Υδραγωγείου. Σημειωτέον ότι, η λειτουργία υπεραγορών στην περιοχή απαγορεύεται ρητά με προεδρικό διάταγμα.
Τα παραπάνω εντάσσονται στο ευρύτερο πλαίσιο της ακατάσχετης κερδοσκοπίας που γίνεται στο όνομα της «ανάπτυξης», χωρίς να ορίζεται το ποιοι πραγματικά ωφελούνται από αυτήν, όπως επιτάσσει το κυρίαρχο πλέγμα νεοφιλελεύθερων πολιτικών και οικονομικών επιλογών. Όπως φαίνεται ο δήμος επιφυλάσσει την ίδια μοίρα σε όλα τα δεσμευμένα ακίνητα του Χαλανδρίου. Η εγκατάλειψή τους αποτελεί πάγια τακτική για την παραχώρησή τους εν τέλει στις κατασκευαστικές εταιρείες και στα συμφέροντα των ιδιωτών.
Την αντίθεση μας σε όλα τα παραπάνω την εκφράζουμε με το να πάρουμε την τύχη του κτήματος στα χέρια μας, μη περιμένοντας τίποτε από τους γραφειοκρατικούς θεσμούς του κράτους. Καταλάβαμε το κτήμα για να παραμείνει πράσινο και να μετατραπεί σε έναν ελεύθερο, ζωντανό χώρο, ποικίλων μορφών πολιτιστικής, κοινωνικής και πολιτικής έκφρασης και δημιουργίας. Η κατάληψη ως δυναμικός τρόπος δράσης είναι άμεση απάντηση στις αμφιλεγόμενες προθέσεις του Δήμου για την απόκτηση και «αξιοποίηση» του οικήματος.
Προκρίνουμε ένα χώρο που θα λειτουργεί αντιεμπορευματικά, αντιιεραρχικά, αυτοδιαχειριζόμενα, χωρίς τη μεσολάβηση θεσμικών φορέων. Η διαχείριση θα γίνεται αποκλειστικά από ανοικτές συνελεύσεις με τη συμμετοχή όποιου ενδιαφέρεται. Επιζητούμε την μετατροπή του σε ένα δημιουργικό μέρος συναντήσεων, πολύμορφης δραστηριοποίησης όπως ζωγραφική, θέατρο, μουσική, προβολές ταινιών, δημιουργία βιβλιοθήκης και διάφορων ομάδων στηριζόμενων στην αρχή της αλληλοβοήθειας βάσει κοινών ενδιαφερόντων και απασχολήσεων καθώς και πειραματισμό με εναλλακτικές μορφές ενέργειας και βιολογικής καλλιέργειας. Εναντιωνόμαστε σε κάθε μορφή εξάρτησης (ουσίες, κατανάλωση, επιβεβλημένο life style, κλπ).
Μετά από ένα μήνα ενεργής παρουσίας στο χώρο και κατά τη διάρκεια εργασιών καθαριότητας, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, πέντε σύντροφοί μας προσήχθησαν στο Α.Τ. Χαλανδρίου υπό την απειλή μηνύσεων, μετά από τηλεφώνημα του δικηγόρου (Καπερνάρος Β.), πληρεξουσίου των ιδιοκτητών. Μετά από μια γενικότερη κινητοποίηση και παρέμβαση και παραμονή 3,5 ωρών στο Α.Τ. Χαλανδρίου, αφέθηκαν ελεύθεροι. Ακόμα ενημερωθήκαμε ότι είχαν προηγηθεί προσαγωγές και εξακριβώσεις στοιχείων και άλλων ατόμων που παρευρίσκονταν στο χώρο.