Έχουν περάσει 16 χρόνια από την 1η Ιανουαρίου 1994 όταν οι ιθαγενικές κοινότητες των Μάγιας της πολιτείας Τσιάπας του Μεξικό εξεγέρθηκαν ενάντια στην καταπίεση, τον ρατσισμό και την βία που υφίσταντο από το Μεξικανικό κράτος και το παγκόσμιο νεοφιλελεύθερο σύστημα καταλαμβάνοντας ένοπλα 7 πόλεις. Έχοντας διανύσει αιώνες περιφρόνησης, φτώχειας, απουσίας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και εκπαίδευσης αποφάσισαν να πάρουν τις ζωές τους στα χέρια τους διεκδικώντας στέγη, γη, δουλειά, υγεία, εκπαίδευση, τροφή, ελευθερία, ανεξαρτησία, δικαιοσύνη, δημοκρατία, ειρήνη. Κηρύττουν αυτόνομους ζαπατιστικούς δήμους εντός της μεξικανικής επικράτειας καταλαμβάνοντας γη η οποία ανήκε έως τότε σε γαιοκτήμονες την οποία καλλιεργούν συλλογικά και δημιουργούν μία καθημερινότητα βασισμένη στην ισότητα, την άμεση δημοκρατία και τη συλλογική ιδιοκτησία διεκδικώντας μία καλύτερη ζωή όχι μόνο για αυτούς αλλά για όλους και για όλες ενάντια στον καπιταλισμό.
Οι Ζαπατίστας είναι ένα κίνημα διαφορετικό από προηγούμενα αντάρτικα της Λατινικής Αμερικής, καθότι πρόθεση τους δεν είναι να καταλάβουν την εξουσία με τα όπλα όπως άλλωστε φάνηκε εξαρχής, αλλά ούτε και να αγωνιστούν μέσα από θεσμικές διαδικασίες δίπλα στα παραδοσιακά κόμματα για να καταλάβουν κυβερνητικές θέσεις. Αρνήθηκαν από την αρχή τη λογική της επαναστατικής πρωτοπορίας για την οικοδόμηση ενός νέου κόσμου και αναγνώρισαν τη σημασία του να ακούς και όχι να κηρύττεις. Έτοιμη πρόταση ή συνταγή για την αλλαγή της κοινωνίας δεν υπάρχει, αλλά το κάθε βήμα θα είναι έργο όλων χωρίς να ανατίθεται σε λίγους ειδικούς. Πρόταση τους είναι η προοδευτική οικοδόμηση μιας κοινωνίας συνεργασίας και αλληλεγγύης βασισμένη σε μια νέα κουλτούρα – φιλοσοφία …“Να κυβερνάς υπακούοντας”, “να εκπροσωπείς, όχι να παραγκωνίζεις”, “να χτίζεις, όχι να γκρεμίζεις”, “να προτείνεις και να μην επιβάλεις”, “να πείθεις, όχι να νικάς”…
« Αυτός είναι ο απλός λόγος μας, λόγος που αναζητά να αγγίξει την καρδιά των ανθρώπων που σαν κι εμάς είναι απλοί και ταπεινοί, που σαν κι εμάς πιστεύουν στην αξιοπρέπεια και την εξέγερση… » (απόσπασμα από την 6η διακήρυξη του EZLN)
Μετά από μία σειρά από αδιέξοδες διαπραγματεύσεις με το κράτος του Μεξικό οι Ζαπατίστας διακόπτουν κάθε σχέση με τους «από πάνω» και επικεντρώνονται στην «από τα κάτω» οικοδόμηση του κόσμου που επιθυμούν στο σήμερα. Δημιουργούν τα συμβούλια καλής διακυβέρνησης που αποτελούνται από ανακλητούς εκπροσώπους που προέρχονται από τις κοινότητες, οι οποίοι εναλλάσσονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα και δεν διαθέτουν κανένα απολύτως προνόμιο. Ρόλος τους δεν είναι να επιβάλλουν αλλά να προτείνουν, με τις αποφάσεις να παίρνονται από την βάση, δηλαδή από τις συνελεύσεις των κοινοτήτων, σε αντίθεση με κρατικές και κομματικές μορφές οργάνωσης. Παράλληλα, φτιάχνονται σχολεία σε πολλές κοινότητες δημιουργώντας την «άλλη εκπαίδευση» που διαθέτει ελευθεριακά στοιχεία και διαμορφώνεται η «άλλη υγεία» και η «άλλη δικαιοσύνη» με βάση τις αξίες και τις ανάγκες τους…
“ Όλα για όλους, τίποτα για εμάς…”
Στα 16 χρόνια του κινήματος τους οι Ζαπατίστας ποτέ δεν κλείστηκαν στον εαυτό τους αλλά διεκδικούσαν μαζί και στέκονταν αλληλέγγυοι σε άλλα αντιστεκόμενα κομμάτια της κοινωνίας. Το 2006 ξεκινά η «Άλλη Καμπάνια» που προσπαθεί να φέρει σε επαφή και να δικτυώσει όλους όσους αντιστέκονται από τα κάτω και τα αριστερά στο Μεξικό, δηλαδή όσους παλεύουν ενάντια στον καπιταλισμό και δεν συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία. Συναντιούνται με ιθαγενείς, ανέργους, εργαζόμενες στο σεξ, μετανάστες, αναρχικούς κ.α. και ψάχνουν τρόπους να πορευτούν μαζί για την δημιουργία ενός κόσμου που να χωράει πολλούς κόσμους. Παράλληλα, οργανώνονται συναντήσεις και δημιουργούνται σχέσεις με αντιστεκόμενους /ες από διαφορετικά μέρη του κόσμου.
2010: καταστολή και πόλεμος στην Τσιάπας
Παρά την αρχική κατάπαυση του πυρός από την πλευρά του Μεξικανικού κράτους, στο ταξίδι του ζαπατιστικού κινήματος στο χρόνο μέχρι σήμερα το μεξικανικό κράτος έχει εφαρμόσει μια σειρά κατασταλτικών μεθοδεύσεων οι οποίες έχουν ενταθεί ιδιαίτερα από το 2007 και μετά…
Βίαιες εκκενώσεις κοινοτήτων και εκτοπισμοί, ένοπλες επιθέσεις από τον στρατό, την αστυνομία και παραστρατιωτικές οργανώσεις, δολοφονίες, εμπρησμοί σπιτιών και καλλιεργειών, συλλήψεις και βιασμοί συνθέτουν την πραγματικότητα ενός πολέμου που δεν μπορεί πια να χαρακτηριστεί ως χαμηλής έντασης. Παράλληλα, το μεξικανικό κράτος προσπαθεί να αφομοιώσει την εξέγερση παρέχοντας προγράμματα οικονομικής στήριξης σε ιθαγενείς που θα εγκαταλείψουν το δικαίωμα τους στην κοινοτική γη. Τα ΜΜΕ όλων των πολιτικών τάσεων, από τις εφημερίδες της δεξιάς, της κεντροδεξιάς έως και τις υποτιθέμενες φιλοζαπατιστικές της καθεστωτικής αριστεράς συκοφαντούν τον ζαπατιστικό αγώνα. Σε όλη αυτή την επίθεση πρωτοστατεί το κόμμα της θεσμικής αριστεράς PRD που βρίσκεται στην κυβέρνηση της πολιτείας της Τσιάπας.
Ο αγώνας των Ζαπατίστας είναι και δικός μας
Μπορεί να μας χωρίζουν χιλιάδες χιλιόμετρα με τους Ζαπατίστας παρόλα αυτά εμείς νιώθουμε πως έχουμε πολλά σημεία που μας ενώνουν. Η αυτοοργάνωση, η αντιιεραρχία, η αντίσταση, ο αγώνας για ελευθερία και αξιοπρέπεια είναι και δικά μας προτάγματα στον αγώνα που διεξάγεται εδώ, σήμερα. Παράλληλα, αντιλαμβανόμαστε τον τρόπο κοινωνικής οργάνωσης τους ως μία πρόταση με ελευθεριακό περιεχόμενο απέναντι σε κρατικές μορφές οργάνωσης και στο καπιταλιστικό σύστημα. Στον μακρύ δρόμο προς την κοινωνική απελευθέρωση γνωρίζουμε πως θα συντροφεύουμε και θα μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλο…
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ
ΠΡΟΒΟΛΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ
«Η αυτονομία των Ζαπατίστας σε καιρό πολέμου»
Πέμπτη 15 Απρίλη, ΑΣΟΕΕ 8 μ.μ.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ
Σάββατο 17 Απρίλη, Προπύλαια 12 π.μ.
Κατάληψη κτήματος Πραποπούλου
