Πυρκαγιές, ανεμογεννήτριες, τζόγος, μπράβοι, φασίστες και μια βόμβα στην Πάρνηθα…
Πυρκαγιές, ανεμογεννήτριες, τζόγος, μπράβοι, φασίστες και μια βόμβα στην Πάρνηθα…
Έχουν περάσει 3 χρόνια από την τεράστια πυρκαγιά που κατέκαψε χιλιάδες στρέμματα στην Πάρνηθα. Μια πυρκαγιά που εκτός από την ανυπολόγιστη καταστροφή στο δασικό πλούτο και το θάνατο εκατοντάδων ζώων, εκτός από την απογύμνωση του πρασίνου και της ζωής στις πλαγιές του βουνού, απογύμνωσε και την αλήθεια για τα συμφέροντα των κρατικών και επιχειρηματικών μηχανισμών και τα παιχνίδια που παίζονται σε βάρος της φύσης και της κοινωνίας, προς όφελος της βιομηχανίας του τζόγου, του κατασκευαστικού κεφαλαίου και της κρατικής καπιταλιστικής ανάπτυξης που αντιμετωπίζει το περιβάλλον ως πεδίο κερδοφορίας. 3 χρόνια μετά και στη μνημη μας είναι χαραγμένη η προτεραιότητα διάσωσης από τη φωτιά, όχι της χλωρίδας και της πανίδας του δρυμού, αλλά του καζίνο μον παρνές που δεσπόζει στην κορυφή του βουνού, για να μας θυμίζει τα κυρίαρχα ιδανικά του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού.. Του πολιτισμού στον οποίο αξία έχει μόνο ό,τι φέρνει πλούτο σε κράτος και καπιταλιστές και κρατάει υποταγμένη τη συνείδηση του κόσμου.( Άλλωστε, το ίδιο το κράτος στην τωρινή συγκυρία επιστρατεύει τα ‘φρουτάκια-κουλοχέρηδες’ στις γειτονιές(!) ενισχύοντας τα παραπάνω). Στη μνήμη μας υπάρχει ακόμα η κατασταλτική επιχείρηση των μπάτσων εναντίον αγωνιστών/τριων που μετά την πυρκαγιά βρέθηκαν με πανό και πέταξαν συμβολικά κόκκινες μπογιές στο καζίνο αναδεικνύοντας το ρόλο του, για να αντιμετωπίσουν έπειτα ξυλοδαρμούς, συλλήψεις και διώξεις από τους ένστολους κρατικούς φύλακες (ΜΑΤ) των συμφερόντων του τζόγου.
Το καζίνο 3 χρόνια μετά επεκτείνει ακάθεκτο της εγκαταστάσεις του πάνω στο βουνό, μαζί με τα πάρκα κεραιών, τις στρατιωτικές βάσεις, την ‘ιπποκράτειο πολιτεία’ μιας οικονομικής ελιτ, τις επιχειρήσεις (ξενοδοχεία, ταβέρνες κλπ) που σκαρφαλώνουν συνεχώς από τους πρόποδες του βουνού, την τουριστική βιομηχανία των αλλοτριωμένων καταφυγίων αλλά και της μηχανές και τα 4×4 που αντιμετωπίζουν σαν πίστα το δάσος, τις ανεμογεννήτριες που κατασκευάζονται αυτή τη στιγμή μέσα στο δάσος, όλα αυτά συνθέτοντας τον πληρη εκφυλισμό του χαρακτήρα της άγριας φύσης που διατηρούσε μέχρι πριν κάποια χρόνια το βουνό της Πάρνηθας.
Η «πράσινη» ανάπτυξη δε θα μπορούσε να λείψει απ’τις μπίζνες που παιζονται στην Πάρνηθα. Πρόσφατα πληροφορηθήκαμε και είδαμε μέσα στο δάσος να έχει στηθεί εργοτάξιο, με μπουλντόζες και μηχανήματα να ανοίγουν δρόμους, να σκάβουν κρατήρες πολλών μέτρων σε πλάτος και βάθος, έχοντας κόψει εκατοντάδες δέντρα, ετοιμάζοντας το έδαφος για τεράστιες ανεμογεννήτριες, προς εγκατάσταση τους (ειρωνικά σχεδόν) δίπλα στα καμμένα, εκεί απ’ όπου ξεκίνησε η φωτιά του ‘07 κοντά στα Δερβενοχώρια. Η καταστροφή του φυσικού πλούτου συνεχίζεται με όλα τα μέσα, ακόμα και με τα ‘οικολογικά’. Τα κονδύλια άλλωστε δίνουν και παίρνουν ώστε μέσω της ‘πρασινης επιχειρηματικότητας’ να εκμεταλλευτεί κάθε σπιθαμή γης, αέρα και νερού στο όνομα της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης και λεηλασίας, που ονομάζουν ανάπτυξη.
Πλήθος κινήσεων και παρεμβάσεων έχουν πραγματοποιηθεί μετά τις 27 Ιούνη ’07, όταν και ξεκίνησε το ολοκαύτωμα στην πάρνηθα, μέχρι σήμερα, στο πλαίσιο του αγώνα για την προάσπιση του φυσικού περιβάλλοντος από τα καταστροφικά σχέδια κάτους και καπιταλιστων. Όπως και τα προηγούμενα χρόνια έτσι και φέτος, στις 3-4 Ιούλη ’10, η Πρωτοβουλία Αγώνα από το λόφο του Στρέφη για τη Γη και την Ελευθερία, κάλεσε και πραγματοποίησε 2μερη παρέμβαση στο χώρο του παλιού ξενοδοχείου Ξενία (ιδιοκτησίας του καζίνο, όπως και ακόμα 3.000 στρέματα στο βουνό) στην Πάρνηθα, κατά τη διάρκεια της οποίας έγιναν ανάρτηση πανό και αναγραφή συνθημάτων στο κτίριο, προβολή, συζήτηση και περιήγηση-πεζοπορία στο χώρο της καταστροφής. Στην παρέμβαση που στόχο έχει να κρατήσει ζωντανό τον αγώνα ενάντια στη λεηλασία της Πάρνηθας και να συνεχίσει να εναντιώνεται στην προκλητική παρουσία του ναού του τζόγου στο βουνό, συμμετείχαν αρκετοί αγωνιστές/τριες παρά την αρχική κακοκαιρία. Η φετινή παρέμβαση όμως φάνηκε πως είχε να αντιμετωπίσει πέρα από την γνωστή παρουσία αστυνομικών δυνάμεων σε κοντινή απόσταση και άλλους κατασταλτικούς παράγοντες, με ύποπτο παρασκήνιο όπως αποδείχτηκε.. Λίγες μέρες μετά το 2μερο (10 Ιουλίου) δημοσιοποιήθηκε η είδηση πως στο χώρο του παλιού Ξενία, βρέθηκε αυτοσχέδιος εκρηκτικός μηχανισμός, τέτοιας ισχύος που θα μπορούσε να προκαλέσει μέχρι και κατεδάφιση του εγκατελειμένου κτιρίου. Η βόμβα ήταν τοποθετημένη σε βαρέλι στο ισόγειο του Ξενία, σε χώρο που άμεσα μπορούσε να έρθει σε επαφή (όπως και συνέβη, ευτυχώς χωρίς τραγικά αποτελέσματα) κόσμος που βρέθηκε εκεί για την εκδήλωση.
Χαρακτηριστικό της σημασίας του περιστατικού είναι το παρακάτω απόσπασμα από ανακοίνωση των συντρόφων της Πρωτοβουλίας αγώνα από το λόφο του Στρέφη..:
Δεδομένης της χρονικής σύμπτωσης της ύπαρξης του μηχανισμού με την διεξαγωγή της εκδήλωσης, τρία ενδεχόμενα υπήρχαν: α) να εκραγεί πριν την εκδήλωση οδηγώντας στην απαγόρευση ή ακύρωσή της, β) να εκραγεί μετά τη λήξη της επιφέροντας σύγχυση για τα χαρακτηριστικά της και ενοχοποίησή της, και γ) να εκραγεί κατά τη διάρκεια του διημέρου, προκαλώντας όχι απλά την ενοχοποίηση των συγκεντρωμένων αγωνιστών για την έκρηξη αλλά και πιθανούς τραυματισμούς τόσο ανάμεσά τους όσο κι ανάμεσα σε άλλους επισκέπτες που διέρχονται από το χώρο, όπως εκδρομείς, περιπατητές του βουνού και ποδηλάτες.
Τα πρώτα δημοσιεύματα στα ηλεκτρονικά και έντυπα ΜΜΕ βιάστηκαν να οργιάσουν για άλλη μια φορά περί τρομοκρατικών οργανώσεων που δοκιμάζουν νέα εκρηκτικά από ξένες χώρες, προσπαθώντας να δημιουργήσουν και το αντίστοιχο κλίμα. Την επόμενη μέρα παραδίδεται άτομο στην αστυνομία ισχυριζόμενο πως αυτό έβαλε τη βόμβα εκεί πριν 20 μέρες για δοκιμαστικούς σκοπούς (!), την ενεργοποίησε ανεπιτυχώς και ότι δεν είναι τρομοκράτης.. Απο κει και πέρα ξεκινάει μια περίεργη σειρά συμπτώσεων. Το άτομο αυτό, πρώην στρατιωτικός, φέρεται να έχει διασυνδέσεις και εμπλοκή σε υποθέσεις με μπράβους νυχτερινών κέντρων, με οπλοκατοχές και εκρηκτικά, καθώς και με γνωστούς ακροδεξιούς συμμορίτες του Αγ.Παντελεήμονα που πρωτοστατούν σε ρατσιστικές παρακρατικές δράσεις εναντίον μεταναστών και πολιτικών χώρων αγώνα. Ένα άτομο λοιπόν με το συγκεκριμένο προφίλ, φέρεται όλως-τυχαίως να κατασκεύασε και να τοποθέτησε μια βόμβα, επιλέγοντας το συγκεκριμένο παρατημένο κτίριο , στο οποίο θα πραγματοποιούνταν τις ίδιες μέρες συγκεκριμένη ανοιχτή ανακοινωμένη πολιτική εκδήλωση με την συμμετοχή αντιεξουσιαστών (και όχι μόνο) με κοινωνική πολιτική παρουσία και δράση. Το αρχικό έντονο ενδιαφέρον των ΜΜΕ για το γεγονός (‘’με άρωμα τρομοκρατίας’’) διαδέχεται η πλήρης σιωπή και συγκάλυψη του μετά την εμφάνιση του βομβιστή Χ.Λ. και τις εξηγήσεις που πιθανόν ανταλλάχτηκαν. Μάλιστα λίγες μέρες μετά, σε γνωστή κυριακάτικη εφημερίδα φιλοξενείται συνέντευξη(!) του, όπου του δίνεται βήμα (όπως και στον δικηγόρο του) να εξηγήσει πως έγινε παρεξήγηση και ότι απλά πειραματιζόταν με βόμβες που ο καθένας θα μπορούσε να τις φτιάξει με μια ‘συνταγή’ από το διαδίκτυο..
Σε κάθε περίπτωση, από εμάς, δεν μπορεί να προσπεραστεί σαν τυχαίο ή αδιάφορο το γεγονός, όσο και αν το προσπαθούν αστυνομία και ΜΜΕ, είτε σιωπώντας είτε αποκρύπτοντας εντέχνως σημαντικές και επικίνδυνες παραμέτρους της υπόθεσης, ενώ σε άλλες περιπτώσεις θα φλυαρούσαν με διάφορα σενάρια που θα στοχοποιούσαν τον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο.
Κάθε προσπάθεια προβοκάτσιας και τρομοκράτησης αγωνιστών, είτε από κρατικούς είτε από παρακρατικούς και φασιστικούς μηχανισμούς θα συναντάει απέναντί της την αλληλεγγύη του κινήματος, θα ενισχύει το δίκιο του αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση της φύσης και της κοινωνίας, στο δρόμο για την κοινωνική απελευθέρωση.
Κάτω τα χέρια απ’τους αγωνιστές! Κάτω τα χέρια απ’την Πάρνηθα! Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.
Ενάντια στης φύσης τη λεηλασία, αγώνας για τη γη και την ελευθερία!
πρωτοβουλιακό κείμενο μέσα από την
κατάληψη κτήματος πραποπούλου
(27/7/2010)