Λευτεριά στο Μάριο Ζέρβα

Στη σημερινή οικονομική και πολιτική συγκυρία οι αντιφάσεις και τα αδιέξοδα του καπιταλισμού γίνονται αισθητά και στους πιο ανυποψίαστους. Η οργή και η αγανάκτηση μεγάλης μερίδας της κοινωνίας φαίνεται να παίρνει σάρκα και οστά με τη μαζική συμμετοχή στις γενικές απεργίες, τις ογκώδεις διαδηλώσεις και τις συγκρούσεις που ξεσπούν στα πλαίσιά τους. Η δοκιμασμένη συνταγή αφομοίωσης της κοινωνικής οργής με τις άσφαιρες 24ωρες γενικές απεργίες της ξεπουλημένης ΓΣΕΕ και τις πορείες – κηδείες του ΠΑΜΕ δεν φαίνεται να λειτουργεί, καθώς πλήθος ανένταχτου κόσμου πλαισιώνει τα ανεξάρτητα μπλοκ των πρωτοβάθμιων σωματείων. Με το φάντασμα της εξέγερσης του Δεκέμβρη να πλανάται πάνω απ’ το κεφάλι της, είναι μονόδρομος για την κυριαρχία να καταστείλει και να τρομοκρατήσει.

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010. Ημέρα γενικής απεργίας ενάντια στα νέα οικονομικά και φορολογικά μέτρα. Δεκάδες χιλιάδες κόσμου συρρέουν στο κέντρο της Αθήνας για ναπάρουν μέρος στην πορεία. Με το ξεκίνημά της τα ΜΑΤ επιτίθενται με χημικά και την διακόπτουν, ώστε να επιτρέψουν στους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ να μπουν στην κεφαλή της. Από το σημείο αυτό και μετά η παρουσία των δυνάμεων των ΜΑΤ είναι ασφυκτική. Μάλιστα επιχειρείται πλεύρισμα της πορείας σε όλο της το μήκος, κάτι που δεν επιτυγχάνεται λόγω του μεγάλου όγκου της. Ξεσπούν συγκρούσεις σε διάφορα σημεία και πραγματοποιούνται επιθέσεις σε τράπεζες και πολυκαταστήματα. Τα ΜΑΤ απαντούν ξυλοκοπώντας και πνίγοντας την πορεία στα χημικά, οι Δελτάδες επιτίθενται για ακόμα μια φορά με τις μηχανές σε πεζούς διαδηλωτές, ενώ πραγματοποιούνται συλλήψεις στο σωρό.

Συνολικά προσάγονται 16 άτομα, στους 11 εκ των οποίων απαγγέλλονται κατηγορίες, σε 4 μάλιστα κακουργηματικού χαρακτήρα. Μεταξύ αυτών είναι και ο Μάριος Ζ, η σύλληψη του οποίου γίνεται στο ύψος των προπυλαίων από άνδρες των ΜΑΤ. Ακολουθούν πέντε μέρες παραμονής του στη ΓΑΔΑ και στη συνέχεια προφυλακίζεται στην Α’ πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού βάσει των κακουργημάτων που τον βαρύνουν. Παρά την άρνηση των κατηγοριών από τον ίδιο, την ύπαρξη αποδεικτικών βίντεο, φωτογραφιών και αυτοπτών μαρτύρων, και την έλλειψη ενοχοποιητικών ευρημάτων ανακριτής και εισαγγελλέας αποφασίζουν την προφυλάκισή του βασιζόμενοι στις ψευδείς καταθέσεις τριών ανδρών των ΜΑΤ. Η “περίεργη” εξωτερική εμφάνιση του Μαριου Ζ. και το γεγονός ότι έφερε τσάντα ώμου, στην οποία βρέθηκαν μαγιό, σαμπουάν, πετσέτα και γυαλιά κολύμβησης, μιας και το επάγγελμά του είναι καθηγητής κολύμβησης μικρών παιδιών, είναι τα στοιχεία που καθιστούν τον Μάριο ένα εύκολο θύμα.

Η προφυλάκιση του Μαριου Ζ. γίνεται με σκοπό την τρομοκράτηση όλων των εν δυνάμει αγωνιζόμενων ανθρώπων. Το μήνυμα που θέλουν να περάσουν είναι ξεκάθαρο. Δε χρειάζεται να είσαι στρατευμένος στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση, αρκεί να διαδηλώνεις για να βρεθείς στη φυλακή. Από τη μεριά μας πάλι, τη μεριά των διαδηλωτών, των απεργών,των αντιστεκόμενων, των “από κάτω”, το μήνυμα πρέπει επίσης να είναι ξεκάθαρο: η κρατική καταστολή και τρομοκρατία δεν μας σταματούν. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας. Στον αγώνα για μια ελεύθερη κοινωνία κανείς δεν είναι μόνος του.