Ανοιχτό Κάλεσμα για την Κυριακή 14/10

…”Φτιάξτε με τη φαντασιά σας ένα καταφύγιο στην ερημιά,πριν χτίσετε ένα σπίτι μες στης πόλης τα τείχη.
Όπως στο σπίτι σας γυρνάτε μόλις σουρουπώνει,έτσι επιστρέφει κι ο μέσα σας περιπλανώμενος, ο απόμακρος κι ο μόνος.
Σώμα μεγαλυτερο είναι το σπίτι σας.
Στον ήλιο αναπτύσεται, κοιμάται στην σιγαλιά της νύχτας κι ονειρεύεται. Το σπίτι σας δεν ονειρεύεται; Στα όνειρα του απ’την πόλη δραπετεύει, αποζητώντας δάση και λόφων κορυφές.
Θα ‘θελα να μπορούσα τα σπίτια σας όλα μες στη χούφτα μου να βάλω και σαν σπορεας σε δάση και βουνοπλαγιές να τα σκορπίσω.
Μακάρι να ‘ταν οι κοιλάδες δρόμοι σας, τα πράσινα τα μονοπάτια οι αλέες σας, μέσα απ’ τα αμπέλια ν’ αποζητούσατε ο ένας τον άλλον. Μακάρι η παρουσία σας να ‘χε την ευωδια της γής στα ρούχα σας.
Μα κάτι τέτοιο αργεί ακόμη.
Μέσα στο φόβο τους οι προγόνοι σας σάς σύναξαν ασφυχτικά κοντά. Τούτος ο φόβος λίγο ακόμη θα κρατήσει. Για κάμποσο καιρό ακόμη τα τείχη της πόλης θα κρατάνε χωριστά τα τζάκια απ’ τα χωράφια σας”…
απόσπασμα απο τον “ΠΡΟΦΗΤΗ” του ΚΗΑLIL GHIBRAN