Κατάληψη Κτήματος Πραποπούλου

Την Κυριακή 3 Νοε. συνδιοργανώνουμε λαϊβάρα στο χώρο της κατάληψης με στόχο την κάλυψη δικαστικών εξόδων για τα συλληφθέντα της πορείας υπεράσπισης των καταλήψεων τον περασμένο Ιούλιο.

Line up

Hey stealthy

Tzitzifrikia

90s fat kid

Ελάτε από τις 18:30, έναρξη 19:30 ΝΤΑΝ!

pull_the_plug@riseup.net

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΣΤΙΣ 19.7.24

Την Παρασκευή 19.07.24 πραγματοποιήθηκε πορεία υπεράσπισης των καταλήψεων, καλεσμένη από καταλήψεις, στέκια συλλογικότητες με τόπο έναρξης στην πλατεία Βικτωρίας. Στο σημείο συγκεντρώθηκαν περίπου τριακόσια άτομα και η ισχυρή παρουσία αστυνομικών δυνάμεων ήταν εμφανής στην περιοχή από την αρχή. Ενδεικτικό παράδειγμα η ‘‘προληπτική’’ προσαγωγή δύο συντροφιών από τη ΣΥ.ΚΑ.ΠΡΟ λίγο πριν φτάσουνε στην προσυγκέντρωση. Η πορεία ξεκίνησε με δυνατό παλμό και συνθήματα με τις δυνάμεις καταστολής να περικυκλώνουν από την αρχή την πορεία καθώς και την γύρω περιοχή, χωρίς να λείπουν οι απειλές και οι τραμπουκισμοί στα άτομα της πορείας. Πολύ σύντομα στην συμβολή Αχαρνών και Δεριννή, οι μπάτσοι επιτέθηκαν βίαια και απρόκλητα στην περιφρούρηση και στο υπόλοιπο σώμα, δημιουργώντας δύο σώματα με χρήση δακρυγόνων, ξύλου και κρότου λάμψης τραυματίζοντας έτσι πολλά άτομα. Σε κάθε προσπάθεια ανασύνταξης μας δεχόμασταν εκ νέου επίθεση με τους κρότους λάμψης να πέφτουνε σοριδών και τους μπάτσους να μας έχουν περικυκλώσει και να ξεκινούν τις μαζικές συλλήψεις. Οι κινήσεις της αστυνομίας από την αρχή, η ασφυκτική παρουσία κάθε είδους μπάτσου στο σημείο {ΔΕΛΤΑ, ΥΜΑΤ, ΥΜΕΤ κ.α.}, η περικύκλωση και το γεγονός ότι πολλοί ματάδες δεν είχαν ασπίδες ώστε να μπορούν να κυνηγήσουν και να πιάσουν κόσμο πιο εύκολα μας κάνει ξεκάθαρο ότι υπήρχε προαποφασισμένη κεντρική εντολή να διαλυθεί η πορεία με σκοπό να γίνουν συλλήψεις. Κατά την διάρκεια των επιθέσεων συντρόφια κατάφεραν να απελευθερώσουν άλλα συντρόφια από τα χέρια των μπάτσων. Ακολούθησε δυναμική συγκέντρωση αλληλεγγύης για τα προσαχθέντα έξω από τη Γ.Α.Δ.Α. κι ακόμη πολυπληθέστερη συγκέντρωση την επόμενη μέρα στην Ευελπίδων. Η παρουσία της αστυνομίας ήταν για άλλη μια φορά προκλητικά ισχυρή, την ίδια στιγμή που μέσα στη δικαστική αίθουσα η έδρα, επέβαλε παράταση της κράτησης των 31 συλληφθέντων ως τη Δευτέρα (το 32ο αφέθηκε ελεύθερο το Σάββατο καθώς είναι ανήλικο). Το μήνυμα, για άλλη μια φορά, ήταν σαφές.

Τα γεγονότα της 19.07.24 είναι ένα ακόμα κομμάτι στρατηγικής επίθεσης του κράτους στις καταλήψεις τον τελευταίο χρόνο με πρόσφατα παραδείγματα την εκκένωση των καταλήψεων στο κάτω πολυτεχνείο, το κόψιμο του νερού στην Νοταρά, την καθαρά ληστρική μπούκα στον εξωστρεφή, τις μπούκες σε κατειλημμένες γειτονιές και την κατεδάφιση κατειλημμένων χώρων. Στα μάτια μας είναι φανερό ότι η πολιτική απόφαση του κράτους είναι να αφανίσει κάθε σπιθαμή κατειλημμένου και δημόσιου χώρου που δεν υπακούει στα πλάνα της “ανάπτυξης” και του κεφαλαίου. Κάθε χώρου που δίνει την δυνατότητα συνδιαλλαγής, συνάντησης και ζύμωσης ομάδων κ ατόμων διαφορετικών καταβολών έξω από τις εμπορευματικές σχέσεις, τις κυρίαρχες νόρμες, τους κανόνες συμπεριφοράς και ύπαρξης. Χώροι που, έστω και στη δική τους μικρή κλίμακα, γίνονται η έμπρακτη απόδειξη ότι οι ιδέες μας δεν είναι ανεφάρμοστες ή ουτοπικές, αλλά μια υπαρκτή αντιπρόταση στον κυρίαρχο τρόπο οργάνωσης των ζωών μας. Και φυσικά ό,τι αμφισβητεί ριζικά το υπάρχον, πρέπει να καταπνίγεται.

Στο οπλοστάσιο του κράτους ήταν πάντα οι νόμοι και οι κανονισμοί του με τον νέο ποινικό κώδικα και την τροποποίηση του κώδικα ποινικής δικονομίας να είναι τα πιο πρόσφατα παραδείγματα δημιουργίας ποινών και συνθηκών δίκης ακόμα πιο ασφυκτικές, εξοντωτικές {ψυχικά και οικονομικά} και τιμωρητικές για τον από τα κάτω κόσμο. Την αποτύπωση αυτών βλέπουμε τώρα με την κράτηση των 31 συντροφιών δύο μέρες παραπάνω με το κράτος να εφαρμόζει την νέα διάταξη του Κ.Π.Δ και να επιβάλλει ποινή πριν καν εκδικαστεί η υπόθεση με το πρόσχημα της “φύσης” των αδικημάτων και της “άρνησης δακτυλοσκόπισης” όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε από εισαγγελέα και πρόεδρο. Το συγκεκριμένο είναι μόνο ένα παράδειγμα της αυστηροποίησης της κατασταλτικής λειτουργίας, έχοντας ως σημείο έναρξης την στιγμή της σύλληψης και την διαδικασία του αυτοφώρου που αντιμετωπίζουμε και θα αντιμετωπίζουμε ως αναρχικά και αντιεξουσιαστικά υποκείμενα. Προφανώς αυτές οι αλλαγές δεν στοχοποιούν μόνο εμάς αλλά την κοινωνική βάση στο σύνολο της και για αυτό τις θεωρούμε ευθεία επίθεση σε αυτή, με την φυλάκιση κατηγορουμένων με αδικήματα πλημμεληματικού χαρακτήρα να γίνεται καθημερινότητα και της απελάσεις ακόμα πιο εύκολες.

Τα ΜΜΕ ως γνωστό φερέφωνο της εξουσίας έσπευσαν να απαραράξουν το αφήγημα της, μια τραγελαφική αλλοίωση της πραγματικότητας δικαιολογώντας την αστυνομική βιαιότητα και παρουσιάζοντας το δύσκολο “έργο” της ελληνικής αστυνομίας και κράτους για την “πάταξη της εγκληματικότητας”. Μια πάγια ρητορική που παρουσιάζει τα αγωνιζόμενα υποκείμενα και τους αυτοοργανωμένους χώρους ως δυστοπικά και περιθωριακά στοιχεία.

Σε μια περίοδο κινηματικής επέλασης κράτους και κεφαλαίου και της προσπάθειας αποστείρωσης όλων των κοινωνικών πεδίων, το αναρχικό και άλλα ριζοσπαστικά κινήματα αντιστέκονται και γι’ αυτό μπαίνουν στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής. Σ’ αυτό απαντάμε ότι δεν τους φοβόμαστε, δεν εξοντωνόμαστε, ότι θα υπερασπιζόμαστε τους χώρους μας και τα συντροφιά μας με όλες μας τις δυνάμεις. Για μας ο ρόλος και η σημασία των καταλήψεων ως κοινότητες αγώνα είναι κάτι το αδιαπραγμάτευτο. Στον άψυχο κόσμο που χτίζουν — της κερδοσκοπίας, της ιδιώτευσης, της συμμόρφωσης — και θέλουν να επεκτείνουν παντού θα μας βρίσκουν πάντα εμπόδιο!

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις!

– καταλήψεις, στέκια, συλλογικότητες

Στις 19 Μάρτιου του 2011, στο κέντρο του Χαϊδαρίου, στην οδό Δαβάκη 20, ένα εγκαταλειμμένο εργοστάσιο παπουτσιών καταλαμβάνεται. Έτσι φέρει στην γειτόνια πολιτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές δραστηριότητες, αυτοοργανωμένα μαθήματα, ομάδες μεταφράσεων, προβολές ταινιών, πολιτικές παρεμβάσεις, παρουσιάσεις, δανειστική βιβλιοθήκη, βιβλιοπωλείο κινηματικών εκδόσεων, συλλογικές κουζίνες, αυτοδιαχειριζόμενα καφενεία, συναυλίες, γλέντια. Ένα παλιό εργοστάσιο παπουτσιών που μετατράπηκε σε μια στέγη αυτοοργάνωσης, έκφρασης, κοινωνικής και πολιτικής ζύμωσης, ενάντια σε λογικές εμπορευματοποίησης, ιεραρχίας ή κομματικής εξάρτησης ενάντια σε κοινωνικούς και άλλους διαχωρισμούς και διακρίσεις.

13 χρόνια αργότερα, το κατηλείμενο εργοστάσιο γίνεται στόχος της διαρκούς και συνεχιζόμενης επίθεσης της κρατικής και καπιταλιστικής κυριαρχίας με αφορμή και οδηγό εναν από τους κεντρικότερούς εχθρούς των κατειλημένων εδαφών: την ιδιοκτησία. Διότι όλοι οι λόγοι και η λειτουργία των καταλήψεων αποτελούν αναχώματα απέναντι στην κυριαρχία. Γιατί όταν η αλληλεγγύη βρίσκει έδαφος μέσα στον απρόσωπο κόσμο του κέρδους γίνεται εχθρική στην κυριαρχία που τροφοδοτείται από πολέμους και κοινωνική ανισότητα, που σκορπάει το θάνατο μαζικά στα σύνορα των κρατών, βασανίζει, εκτελεί και δολοφονεί μέσα στις φυλακές και τους χώρους εργασίας. Το ελληνικό κράτος πιστό στο ρόλο του, τα τελευταία χρόνια ενισχύει την θανατοπολιτική των συνόρων του, οδηγώντας στον μαζικό πνιγμό προσφύγων στην Πύλο, ενώ βασανίζει και δολοφονεί οπλίζοντας το χέρι των εκτελεστικών οργάνων της αστυνομίας, με πολλά μεταξύ άλλων μέσα στη ατελείωτη λίστα των δολοφονημένων, τις δολοφονίες των ρομά Κώστα Φραγκούλη, Νίκου Σαμπάνη και Χρήστου Μιχαλόπουλου, ενώ στις 23 Σεπτεμβρίου ο Μοχάμεντ Καμράν πεθαίνει από τα βασανιστήρια στο ατ αγίου παντελεήμονα και Μία Χαριζούλ βρίσκεται νεκρός στο ατ ομόνοιας με το αφήγημα για ακόμη μια φορά να μιλά για αυτοκτονία.

Ταυτόχρονα, εξαπολύει με μεθόδευση και στρατηγίκή μια μεγάλη επίθεση απέναντι στους χώρους οργάνωσης των αντιστάσεων, μέσα στα πανεπιστήμια, τους χώρους εργασίας, τις γειτονιές αλλά και με ευρύτερη επέμβαση σε καθε πτυχή της καθημερινότητας. Ο εγκλεισμός και η αποστασιοποίηση επιβάλονται στην κοινωνία όλο και περισσότερο με αποκορύφωμα τα χρόνια της καραντίνας. Βιασμοί και δολοφονίες της πατριαρχίας συγκαλύπτονται μέσα από τους θεσμούς τους κράτους και της κοινωνίας.  Ο εθνικισμός κάθε είδους βρίσκει έδαφος με διάφορα αφήγηματα, συντονιζόμενο με το κύμα του ευρωφασιμού που προσπαθεί να αναπτύχθεί εντός των Ευρωπαικών κρατών. Εργατικά κεκτημένα χτυπούνται με κάθε τρόπο διαχεόντας ολοενα και παραπάνω την ανασφάλεια και την κοινωνική εξαθλίωση, ενώ οι συνεχιζόμενοι πόλεμοι όλο ένα και κλιμακώνονται, με το ελληνικό κράτος να μας θυμίζει διαρκώς πώς είναι και οι έλληνες φονιάδες των λαών.

Μέσα σε αυτό το δυστοπικό τοπίο, η αυτοοργάνωση των αναγκών και των επιθυμιών μας αποτελούν επιλογές ζωτικού χαρακτήρα. Η αντιεξουσία το κυτταρό της.

Η συναυλία θα γινόταν στην κατάληψη παπουτσάδικο, απο την αυτοοργανωμένη ομάδα SoWatt.

Η κατάληψη χτυπήθηκε, αλλά οι άνρθωποι και οι σχέσεις τους είναι εδώ.

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις για όλους τους λόγους του κόσμου.

–

αυτοοργανωμένη συναυλιακή ομάδα

pull the plug

Προσέλευση: 18:30

Έναρξη: 19:30 NTAN!

Voyvoda (Sofia) • Snakeatsnake (Sofia) • cold i (Athens)

Διοργάνωση: Pull the Plug & So Watt ?

Με χαρά σας προσκαλούμε στο πρώτο, μετά από καιρό, αναγνωστήριό μας!
Το αναγνωστήριο θα λειτουργήσει την Κυριακή 23/6 από τις 17:00 έως τις 21:00. Είναι δημόσια ανακοινωμένο, δεν θα έχει συγκεκριμένη θεματική και συνεπώς θα είναι ανοικτό προς ποικίλης φύσεως ερευνητικές διαθέσεις. Σας περιμένουμε για να διαβάσουμε, να συζητήσουμε, να χαλαρώσουμε και να δροσιστούμε παρέα!

συντροφικά,
αυτοοργανωμένη ομάδα βιβλιοθήκης