Γειά σου Μπουμπού… δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τα γλυκά σου μάτια
Το πρωί της Πέμπτης 15 Δεκεμβρίου 2016 η Μπουμπού μας, “αποχώρησε” από τη Συνέλευση της Κατάληψης Κτήματος Πραποπούλου.
Μετά από κάθε δυνατή προσπάθεια (με αλλεπάλληλες εξετάσεις, φαρμακευτικές αγωγές και την συγκινητική προσπάθεια αρκετών κτηνιάτρων)να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα υγείας με τον καρκίνο, που διαγνώστηκε εδώ και έναν χρόνο περίπου, η κατάσταση της υγείας της ήταν τέτοια που κρίθηκε από όλους μας πως ήρθε η ώρα της ευθανασίας.
Η Μπουμπού έφυγε το ηλιόλουστο αυτό πρωινό στο Κτήμα, ακουμπισμένη στα μαξιλάρια της καθώς δεν μπορούσε να κινηθεί, περιτριγυρισμένη από ανθρώπους που αγάπησε και την αγάπησαν. Τους “Αλογάδες” που την φρόντιζαν καθημερινά, τα μέλη της Συνέλευσης Κατάληψης του Κτήματος αλλά και άλλων ομάδων που στεγάζονται στον χώρο, την προσωπική της κτηνίατρο, τον νέο σκύλο της Κοινότητας Λάκη (Μπόγο), το άλογό μας, τις γάτες και τα δέντρα.
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους τους γιατρούς που προσπάθησαν (άλλοι συντροφικά και άλλοι με συμβολικό αντίτιμο), τον κτηνίατρο που δέχθηκε να πραγματοποιήσει την διαδικασία στο σπίτι της (στο Κτήμα),όλους όσους τη χάιδεψαν, την τάισαν και έπαιξαν μαζί της και να ζητήσουμε και μια συγγνώμη εκ μέρους της από όλες τις γάτες, που με τόση επιμονή κυνηγούσε (χειρότερα και από μπάτσους) στα τέσσερα στρέμματα της Ουτοπίας μας. Όπως θα “έλεγε” και αυτή:
Μετά από κάθε δυνατή προσπάθεια (με αλλεπάλληλες εξετάσεις, φαρμακευτικές αγωγές και την συγκινητική προσπάθεια αρκετών κτηνιάτρων)να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα υγείας με τον καρκίνο, που διαγνώστηκε εδώ και έναν χρόνο περίπου, η κατάσταση της υγείας της ήταν τέτοια που κρίθηκε από όλους μας πως ήρθε η ώρα της ευθανασίας.
Η Μπουμπού έφυγε το ηλιόλουστο αυτό πρωινό στο Κτήμα, ακουμπισμένη στα μαξιλάρια της καθώς δεν μπορούσε να κινηθεί, περιτριγυρισμένη από ανθρώπους που αγάπησε και την αγάπησαν. Τους “Αλογάδες” που την φρόντιζαν καθημερινά, τα μέλη της Συνέλευσης Κατάληψης του Κτήματος αλλά και άλλων ομάδων που στεγάζονται στον χώρο, την προσωπική της κτηνίατρο, τον νέο σκύλο της Κοινότητας Λάκη (Μπόγο), το άλογό μας, τις γάτες και τα δέντρα.
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους τους γιατρούς που προσπάθησαν (άλλοι συντροφικά και άλλοι με συμβολικό αντίτιμο), τον κτηνίατρο που δέχθηκε να πραγματοποιήσει την διαδικασία στο σπίτι της (στο Κτήμα),όλους όσους τη χάιδεψαν, την τάισαν και έπαιξαν μαζί της και να ζητήσουμε και μια συγγνώμη εκ μέρους της από όλες τις γάτες, που με τόση επιμονή κυνηγούσε (χειρότερα και από μπάτσους) στα τέσσερα στρέμματα της Ουτοπίας μας. Όπως θα “έλεγε” και αυτή:
“Δεν το έκανα επίτηδες… ήταν στη Φύση μου.Γαβ!”